Amadán jest istotną częścią holenderskiej sceny folkowej. Grają muzykę irlandzką, którą można określić jako tradycyjną z rockowym rytmem. Bierze się to stąd, że o brzmieniu zespołu stanowią muzycy z rockowymi doświadczeniami a tradycji uczyli się u źródła, to znaczy w Irlandii czy Szkocji. Grupa jest mniej rozpoznawalna na świecie niż paganfolkowa Omnia, czy ortodoksyjny Rapalje, a szkoda. W skład zespołu wchodzą doskonali muzycy a wokal jest autentyczny, bez germańskich naleciałości. Grupa dodała, z pewnością, trochę świeżego powiewu do zestawu istniejących w Holandii grup grających muzykę irlandzką.       Ich sposób wykonywania muzyki określony został przez pewnego, niemieckiego dziennikarza, terminem „Amadanism”, czyli szybki i porywający rytm w połączeniu z melodyjnymi, swingującymi solówkami na bodhranie i gitarze. Warto posłuchać ich interpretacji tradycyjnych jigów czy reeli, aby się zauważyć odmienność wykonania.

                              

      Amadán powstał w Amsterdamie w 1993 roku. Założycielami byli bracia Robert i Bert Pfeiffer oraz Irlandczyk Mark Gilligan. Początkowo zespół występował w amsterdamskich pubach, takich jak Mulligans, lecz szybko zaczął pojawiać się w całej Holandii, a później w Belgii, Niemczech i Skandynawii. Występowali na wielu festiwalach w regionie, włączając w to Folkwoods w Eindhoven.

      Mark Gillan urodził się w dzielnicy Dublina Dun Laoire w 1965 a wychował w Greenhills (Dublin). Muzyką zajmował się od młodego wieku. W wieku 19 lat grał z angielskim gitarzystą rockowym, który sławę uzyskał jako basista w The Jimi Hendrix Experience. Jak wielu innych słynnych irlandzkich wykonawców, takich jak The Dubliners czy The Fureys’ praktyki nabierał w pubie O’Donaghue’s. W latach 80-tych uczył się gry na klarnecie u Keitha Donalda (“Moving Hearts, Van Morrison, Mary Black”). Keith, znany irlandzki saksofonista, zachęcił Marka do wprowadzenia klarnetu do muzyki folkowej. Na początku lat 90-tych udał się na weekend do Amsterdamu i pozostał tu na zawsze. Od 1992 jest dyrektorem Music Agency Poucha Promotions, biura, które odpowiada za organizację koncertów irlandzkich artystów na terenie Holandii. Organizują też festiwale, takie jak De Melkweg, Folkwoods, Paradiso, pracuje również w Mojo Concerts. firmie oragnizującej koncerty muzyki pop. Dzisiaj Mark wciąż gra na klarnecie, ale również na whistlach. Jednakże najbardziej jest znany z nowatorskiej gry na bodhranie. Na scenie, gdy gra Amadán, Mark popisuje się sprawnością gimnastyka, by za chwilę śpiewać liryczne ballady.

      Robert Pfeiffer wychował się w Venhuizen, w prowincji Holandia Północna. W wieku siedmiu lat zaczął grać na gitarze. Interesował się muzyką klasyczną i rockową a, gdy miał 12 lat, w 1973, usłyszał jakąś grupę irlandzką i, z miejsca, zakochał się w tej muzyce. Dzisiaj jest jednym z najlepszych gitarzystów w Holandii, grających tradycyjną muzykę irlandzką. Zresztą nie tylko irlandzką. Czasem można go spotkać w jakimś pubie, wykonującego repertuar z 60-tych i 70-tych. Robert spędził sporo czasu na wyspie Arranmore w hrabstwie Donegal w Irlandii.

      Sekret brzmienia zespołu pochodzie od gitarzysty Berta Pfeiffera, który wprowadził Rock 'n roll do muzyki folkowej dając grupie oryginalny styl. W wieku 15 lat miał już swój zespół, który grał na szkolnych imprezach. Przez następne kila lat grywał w różnych zespołach, i rockowych i folkowych. Grał w folk rockowym Rowdidow i w swing rockowym Bert…en de Rest. Przez ostatnie lata Bert prowadził kolejno dwa chóry, tak aranżując irlandzkie piosenki, by były odpowiednie dla wykonania chóralnego.

      Wraz z pojawieniem się pierwszego i jedynego albumu grupy „Storing on the Line” (1995) Amadán wyjaśnia, co chce grać: irlandzki folk z europejskim wpływem. Na płycie znajduje się utwór Simona Jeffesa (zmarłego na raka angielskiego gitarzysty klasycznego i kompozytora, twórcy the Penguin Cafe Orchestra) „Music for a found Harmonium”, który stał się standardem dla wielu innych zespołów folklorystycznych w kraju i za granicą. Niektóre utwory są napisane specjalnie dla Amadán przez poetę i twórcę tekstów, piszącego, między innymi dla The Dubliners, Donala McDonalda a są to piosenki: „Good Man Mary” i anty europejska, „Eurolations”, którą później umieszcza na swojej płycie „Dirty Rotten Shame” Ronnie Drew z Dublinersów.

      Na początku 2000 roku zespół wzbogacił basista Erik van Loo. Erik zaczął grać na gitarze basowej w wieku 16 lat. W latach 80-tych grał w kilku zespołach punkowych i grających new wave. W 2000 roku jako nowy kierunek swojego rozwoju wybrał grupę grającą pop Telefunk i wtedy został zauważony przez Marka Gillana.

      Słowo amadán oznacza w języku gaelickim szaleństwo lub szaleńca.

      Co prawda Amadán poprzestał, jak dotąd, tylko na jednej płycie, ale nadal koncertuje a najnowsze co można znaleźć na „Youtube”, to nagrania z festiwalu Bad Nieuweschans z 2011 roku.

Skład zespołu:
      Erik van Loo - kontrabas
      Mark Gilligan - śpiew, bodhrán, whistles, windmodule, klarnet
      Robert Pfeiffer - śpiew, gitara prowadząca
      Bert Pfeiffer - śpiew, gitara rytmiczna


            

CD Storing on the Line (1995)
01. Mountain Road       02. Good Man Mary       03. Yarmouth Town       04. Music For a Found Harmonium       05. The Dream of The Emigrant Man       06. Eurolations       07. A Minor-d Reels       08. The Manchurian Waltz       09. Uncle Nobby's Steamboat       10. The Reason I Left Mullingar       11. Dick Gossips - Glass of Beer Reels       12. High Germany       13. Ipso Facto