Seven Nation to, z pewnością, jedna z nabardziej znanych grup celtyckiego rocka ze Stanów Zjednoczonych. Ich muzyka to połączenie tradycyjnych elementów z nowoczesnym rockiem. Jej głębia i złożoność jest zdumiewająca, gdzie każde kolejne przesłuchanie odkrywa dalszą warstwę, ujmując pod swoje działanie nowe rzesze słuchaczy.
Ten oryginalny zespół z siedzibą w Orlando na Florydzie, rozpoczął działalość w 1993 roku jako uboczne zajęcie dla barmana Kirka McLeoda. Seven Nations wystartował w Nowym Jorku pod nazwą Clan Na Gael. Wtedy właśnie, jak wspomina Kirk, dodano dudy oraz tin whistle do występu grupy, toworząc ostateczny profil zespołu. W 1997 grupa zmieniła nazwę, ponieważ pod poprzednią nazwą dizałał już w Newadzie inny zespół. Nazwa "Seven Nations" odnosi się do siedmiu Celtic narodów tzn.: Szkocji, Irlandii, Walii, Kornwalii, Galicji, Isle of Man oraz Bretanii.
Większość członków zespołu dorastała grając muzykę celtycką, zaczęli więc od wykonywania tradycyjnych kompozycji. W lecie, kiedy McLeod był dzieckiem, rodzice wysłali go na obozy w Szkocji, aby mógł się nauczyć się tradycyjnej techniki gry na dudach. Po latach McLeod, wraz z przyjaciółmi z Florydy i rekrutami z Kanady założył zespół, który grał jego utwory.
Założycielami zespołu byli: Kirk McLeod (śpiew, klawisze, gitary i dudy szkockie), Neil Anderson (śpiew, dudy, tin whistle i mandolina), Jim "Struby" Struble (śpiew, gitara akustyczna i basowa) i Nick Watson (śpiew, bębny i perkusja).
W 1997 roku Watsona zastąpił Ashton Geoghagan. Anderson opuścił grupę w 1998, a w 1999 Dan Stacey (skrzypce, stepowanie w stylu kanadyjskim) i Scott Long (dudy) uzupełnili skład zespołu. Geoghagan odszedł w sierpniu 2001 wybierając poza muzyczną karierę, pracuje Straży pożarnej Jacksonville jako inżynier sprzętowy (Paramedic/Engineer), a zastąpił go Christian "Crisco" Miceli. Watson i Anderson grają teraz Trevorem Tannerem, byłym frontmanem "The Bolshoi", w celtic-rockowej grupie "Rathkeltair". Dan Stacey zrezygnował w grudniu 2007, by pójść ścieżką kariery solowej. Koncertował również ze znanymi zespołami jak "Cherish the Ladies" z Nowego Jorku, czy też "The Step Crew".
W 2005 roku dawni członkowie zespołu spotkali się, by nagrać płytę, na której, do utworów z albumów "Rain and Thunder", "Old Ground" i "Big Dog" dodali sześć nowych i dwa całkowicie oryginalne utwory powstałe w grudniu 2004. Płyta ma nazwę "Clan Na Gael: 10 Years On". Zagrali także cztery koncerty w Nowym Jorku, Pensylwanii i Południwej Karolinie.
W czerwcu 2016 roku ukazał się solowy album Kirka McLeoda, zatytułowany "KIR". Album znajduje się jednak w oficjalnej dyskografii zespołu. To oryginalne przedsięwzięcie łączy śpiew głosowy (mouth music) z muzyką popularną, w taki sposób, którego nikt do tej pory nie próbował.
Aktualny skład zespołu to: Kirk McLeod Jim "Struby" Struble Christian "Crisco" Miceli Victor Gagnon (skrzypce) Will MacMorran (gitara, dudy).
Najbardziej uznaną płytą grupy jest "And Now It's Come to This" wydanej przez Razor & Tie Records w 2002. Rockowe brzmienie tego albumu jest drasyczną odejściem od wcześniejszego, tradycyjnego stylu. Nagrania z płyty "Thanks for Waiting" wracają, jednakże, do stylu akustycznego nie używając nawet gitary elektrycznej. Grupa ma wśród swoich płyt album poświęcony "The Cure" - "Celtic Rock Tribute to the Cure". Ostatni w dorobku jest "Time as the Enemy" z 2008.
Dyskografia: Albumy: Rain and Thunder (1994) Old Ground (1995) Big Dog (1996) Road Kill (Two Volume Live Set) (1998) The Factory (1999) The Pictou Sessions (2000) Seven Nations (2000) Live at the Palace Theater (2001) And Now It's Come to This (2002) Christmas EP (2003) Christmas EP 2004 (2004) Clan Na Gael: 10 Years On (2005) Thanks For Waiting (2005) A Celtic Rock Tribute to the Cure (2007) Time As The Enemy (2008) Another Ten Years (2010) Tales From The Eighth Nation (2014) KIR (2016)
Single: Wonderful (2002)
Albumy solowe: Kirk McLeod - So Piano (2003) Dan Stacey - Crank It (2003) Scott Long - In and Out the Harbour (2003)
Jako ciekawostkę należy podać, że grupa uczestniczyła w ceremonii zapalania znicza olimpijskiego w Salt Lake City. Byli również bohaterami specjalnego wydania audycji telewizji publicznych w Ameryce (PBS). Producent whisky Dewar's Scotch skorzystał z wizerunku zespołu w swojej multi-milionowej kampanii.
|