The band performing in Freiburg in 2012 Źródło: Wikipedia
Dervish to zespół irlandzki pochodzący ze Sligo wykonujący tradycyjną muzykę irlandzką w stylu Sligo. Styl gry na skrzypcach z tego regionu to styl szybki, z modulowaniem dźwięków podstawowych (fiorytura, ornamentacja) zarówno lewą jak i prawą ręką a pociągnięcia smyczkiem są gładkie, lecz rytmiczne. Styl ten spopularyzował Michael Coleman z południowego Sligo, nagrany na płyty w Nowym Jorku w latach 1921-1945. Jego styl wpłynął na sposób gry wielu skrzypków z Irlandii i USA, Styl Sligo jest uważany czasem za najbardziej irlandzki.
Grupa powstała w 1989 roku a jej muzyka uosabia irlandzką tradycję, mimo, że być może, mało odkrywcza, to wciąga a kolejnych płyt można słuchać jedna za drugą, bez znużenia. Większość tekstów jest w języku gaelickim a głos wokalistki, Cathy Jordan, należy do wyjątkowych. Na koncertach, w ich muzyce pojawia się mnóstwo dźwięków, zminiający się nastrój, od energetycznych tonów, zagranych z wyczuciem i płynnością, poprzez wspaniale dobrane piosenki, z uroczymi tekstami o życiu i miłości, do inspirujących melodii, które podnoszą publiczność z miejsc. Wszystkie te elementy, po mistrzowsku łączy ze sobą obecność Cathy Jordan. Jej opowieści poprzedzające utwory oraz interakcja z publicznością tak przyciąga ludzi, że tylko niewielu wykonawców tak potrafi.
Choć grupa formalnie, po raz pierwszy, zeszła się w 1988 roku, to korzenie zespołu sięgają dużo wcześniejszego okresu. Pochodzący ze Sligo, wychowany w umuzykalnionej rodzinie Liam Kelly, który zaczął od akordeonu a przerzucił się na whistle i flet, już w wieku siedmiu lat współpracował z Shanem Mitchellem, dziewięcioletnim akordeonistą, również ze Sligo. Grali regularnie w pubie należącym do ojca Liama. W czasach szkolnych para ta założyła zespół Poitin, który osiągał znaczące sukcesy, pierwsze miejsce na festiwalu w Ballyshannon, audycje w radio i występ w programie telewizyjnym „The Late Late Show”. Pojawiły się oferty koncertów, lecz presja szkoły i młody wiek nie pozwoliły rozwinąć się tej formacji. Nie udało im się, również, nagrać płyty. W czasach nauki w college’u Summerhill College Liam i Shane zaprzyjaźnili się Michaelem Holmesem, gitarzystą, grającym później, również na bouzouki i grali w lokalnych pubach, wliczając w to legendarny „Shoot the Crows”. Założyli także zespół rockowy „Who Says What”, dodając do składu perkusistę Paula Emmetta i wokalistke, autorkę tekstów, Yvonne Cunningham. Po trzech latach udanej współpracy, członkowie zespołu poszli swoimi drogami. Michael przeniósł się do Londynu w poszukiwaniu pracy. Po jakimś czasie dołączyli do niego Liami Shane. Mieszkając i pracując w innym kraju chłopcy starali się pozostać w kontakcie z muzyką tradycyjną. Michael i Liam napisali razem kilka utworów. Będąc tam poszukiwali irlandzkich muzyków, spotykali się i eksperymentowali z klasycznymi irlandzkimi tematami. W tym czasie Michael kupił swoje pierwsze bouzouki od znanego dostawcy, Johna Alveya Turnera. Pierwsze podejście do instrumentu polegało na przełożeniu na ten instrument strojenia klasycznego i DADGAD, a następnie zapoznawał się z różnymi opcjami, jakie oferował ten instrument, w stosunku do gitary.
Kilka lat później, podczas wakacji w Sligo, lokalny przedsiębiorca zaproponował im nagranie płyty z muzyką z tego regionu. Do tego zadania zebrała się grupa muzyków a do Liam, Shana i Michaela dołączyli, grający na mandoli i mandolinie Brian McDonagh, jeden z założycieli znanego zespołu Oisian, a także skrzypek, Martin McGinley z Donegal. Rezultatem był album „The Boys of Sligo”, wydany w 1989 roku. Później powstał Dervish a nazwa odnosi się do uduchowionych ludzi, zachwyconych muzyką.
W 1991 roku do grupy dołączyła wokalistka Cathy Jordan oraz skrzypek , zwycięzca krajowych konkursów, Shane McAleer. Cathy Jordan, pochodzi z Scramogue w hrabstwie Roscommon i jest najmłodszą z siedmiorga rodzeństwa. Zarówno jej rodzice jak rodzeństwo zajmowało się śpiewem a Cathy w wieku trzech lat miała już własny repertuar. Śpiewała publicznie na wszelkiego rodzaju festynach i koncertach. Po ukończeniu szkoły w 1988 roku pracowała jako DJ w radio w dwóch lokalnych stacjach, Elphin Radio i Independent Radio Longford, jak również uczestniczyła w licznych weekendowych koncertach. Zdobyła dyplom mistrza cukierniczego, ale głównym jej celem była zawsze muzyka. Jest samoukiem. Sama nauczyła się grać na gitarze, bodhranie, bouzouki i kościach (bones). Pochodzący z Omagh w hrabstwie Tyrone w Irlandii Północnej, Shane McAleer, po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę po wygranej w konkursie Fleadh Cheoil, organizowane przez stowarzyszenie irlandzkich muzyków, które odbyło się w 1990 roku w Sligo. W 1991 roku, w wieku zaledwie 18 lat, wstąpił do właśnie utworzonego zespołu Dervish.
W tym składzie nagrany został pierwszy album zespołu „Harmony Hill”, który ukazał się w 1993 roku i uzyskał uznanie krytyki.
Popularność, niejako, zmusiła zespół do ciągłego koncertowania przez cały 1993 rok. Występowali na najważniejszych festiwalach folkowych. Mimo, iż trudno było znaleźć czas na wejście do studia, udało się, rok później, wydać kolejny album „Playing with Fire”. Oczekiwania recenzentów i krytyków nie zostały zawiedzione, posypały się pochwały potwierdzając status grupy a płyta osiągnęła pierwsze miejsce na listach Irish Folk Music Charts i pozostała tam przez kilka miesięcy.
Dervish postanowił spróbować swoich sił na rynku amerykańskim, podpisując umowę z nowojorską spółką Kells Music, która wydała na terenie USA, dwa pierwsze albumy. Muzycy występowali na różnych, renomowanych festiwalach i nie tylko folkowych, takich jak Wolf Trap, Milwaukee Irish oraz City Stages w Birmingham w Alabamie. Otrzymywali, również, nominacje i nagrody w różnych głosowaniach dotyczących muzyki tradycyjnej, włączając w to dwie, zdobyte na ankietach irlandzkiej IRMA (Irish Recorded Music Association), organizacji typu non-profit, kontrolującej przemysł muzyczny tego kraju.
W 1996 roku został wydany album „At the End of the Day”, który zdobył główną nagrodę w plebiscycie Hot Press za folkowy album roku. W tym samym roku zespół zagrał serię koncertów w Hongkongu i Malezji, otwierając sobie drzwi do rynku Dalekiego Wschodu.
Występy zespołu, charakteryzujące się bogactwem dźwięków i nastrojów, od szybkich melodii do pięknych spokojnych piosenek z uroczymi tekstami o życiu i miłości, zostały nagrane na płycie „na żywo” z 1997 roku a zatytułowanej „Live in Palma”, zapisie z koncertu na scenie “Theatre Principal” w Palma de Majorca. Ten podwójny album został okrzyknięty przez krytyków jako jednym z najlepszych albumów koncertowych naszych czasów. Decyzja, aby zarejestrować występ, powstała zaledwie na kilka godzin przed wyjściem na scenę a, aby go wydać trzeba było naprawdę minimalnej pracy w studio. W tym samym roku, czytelnicy Irish Music Magazine nagrodzili zespół jako najlepszy tradycyjno-folkowy zespół roku.
1998 był kolejnym wyczerpującym rokiem dla grupy. Zaczął się od sześciotygodniowej trasy koncertowej od wybrzeża do wybrzeża Stanów Zjednoczonych, gdzie po raz pierwszy w historii występy zespołu irlandzkiego uzyskały taki sukces. W tym roku, także, nastąpiły przetasowania w składzie. Shane McAleer opuścił zespół a dołączył, muzyk ze Sligo, Séamus O’Dowd, znany, zarówno z gry na skrzypcach w stylu Sligo, jak i doskonałej gry na mandolinie i gitarze. Pod koniec roku dołączył skrzypek z hrabstwa Leitrim, Tom Morrow. W 1999 roku ten skład wszedł do studia by nagrać „Midsummer’s Night” , uważany za najlepszy album roku w kategorii muzyki tradycyjnej.
W celu uczczenia dziesięciolecia zespołu, w marcu 2001 roku została wydana płyta „Decade”, będąca kompilacją najlepszych utworów z ich pięciu albumów, wydanych w ciągu dziesięciu lat. Mniej więcej w tym czasie zespół zmodernizował swoje studio, co doprowadziło do wydania albumu „Spirit” w 2003 roku. To był album, który pokazał nowe podejście do aranżacji i produkcji brzmienia zespołu. W 2003 władze miasta Sligo obdarzyły grupę nagrodą „Freedom of the Borough of Sligo” za międzynarodowe osiągnięcia artystyczne i promowanie przez lokalnego dziedzictwa kulturowego.
W 2005 roku, irlandzki premier, Bertie Ahern poprosił, by grupa towarzyszyła mu w misji handlowej do Chin, a w 2006 towarzyszyli Pani Prezydent Mary McAleese w wizycie państwowej na Łotwę i Litwę.
W 2006 roku ukazał się album ukazujący łagodniejszą stronę Dervish’a – „A Healing Heart”.
14 listopada 2006 irlandzka telewizja RTÉ wybrała zespół do reprezentowania Irlandii w Konkursie Piosenki Eurowizji 2007, który to konkurs ukończyli na ostatnim miejscu z pięcioma punktami, które otrzymali od Albanii.
W październiku 2007 Dervish wydaje długo oczekiwany album "Traveling Show", którego producentem był John Reynolds, znany ze współpracy z Sinéad O'Connor, The Chieftains, Damienem Dempseyem, Paulem Brady i innymi. Album zawiera stare, rzadko wykonywane utwory irlandzkie. Cathy Jordnan odświeżyła, pisząc nową warstwę muzyczną i zapraszając do współpracy kilku znanych muzyków takich jak Triona Ni Dhomhnaill na harfie.
2010 rok, to 21-sza rocznica powstania zespołu. Z tej okazji powstał krążek "From Stage to Stage", zawierający zapis z koncertów po obu stronach Atlantyku nagrany z pomocą specjalnych gości takich jak: Ron Sexsmith, Duke Special, Vasen, Martin Hayes, Denis Cahill i Mike Marshall. Rocznica oznaczała, również cztery specjalne koncerty wraz z muzykami z róznych krajów, którzy w jakiś sposób zainspirowali Dervish. Na pierwszym, największym celtyckim festiwalu na świecie, Celtic Connections w Glasgow, zaproszono Kate Rusby, Micka Mc Goldricka, Vasen, Kevina Burke, Moya Brennan i Briana Cunninghama. Na drugim, w wypełnionej przez 3500 miejsc hali na festiwalu ludowym w Shrewsbury wystąpili: Steve Knightly, Andy Irvine, Moya Brennan and Karen Matheson. Trzeci, mający miejsce w The National Concert Hall Dublin zaprezentował współpracę z Damienem Dempseym, Martinem Hayesem i Denisem Cahillem oraz Trionę Ni Dhomhnaill. Finałem tych obchodów był koncert w rodzinnym mieście, w Sligo wraz z gośćmi: Eddim Readerem, Tomem Baxterem, Moyą Brennan i Trioną Ni Dhomhnaill, plus 30 innych muzyków.
W kwietniu 2013 roku ukazał się długo oczekiwany nowy album grupy „The Thrush in the Storm”. Zawiera 12 pięknych piosenek i utworów instrumentalnych. Płyta pokazuje przywiązanie do tradycyjnego stylu a zwłaszcza do brzmienia ze Sligo. Muzycznie bardziej nastrojowy, rytmiczny i dojrzały, dodając nowe utwory do repertuaru w świeży i innowacyjny sposób.
12 kwietnia 2019 roku ukazał się kolejny album zatytułowany „The Great Irish Songbook”. Zawiera on selekcję najbardziej lubianych piosenek w irlandzkiej tradycji. Przy nagraniu uczestniczyli muzycy gościnni tacy jak Steve Earle, Rhiannon Giddens, Vince Gill, Brendan Gleeson, Jamey Johnson, Kate Rusby, The SteelDrivers czy Abigail Washburn. Materiał został zapisany głównie w studio nagraniowym w Sligo a wyprodukowany przez Grahama Hendersona i historyczną wytwórnię Rounder Records z Nashville.
Członkowie zespołu: Brian McDonagh - mandolina Liam Kelly - flet i tin whistle Tom Morrow - skrzypce Shane Mitchell - akordeon Cathy Jordan - wokal, bodhrán i kości Michael Holmes - buzuki
Dyskografia:: The Boys of Sligo (1989) Harmony Hill (1993) Playing with fire (1995) End of the day (1996) Live in Palma (1997) MidSummer Nights (1999) Decade (2001) Spirit (2003) A Healing Heart (2005) Travelling Show (2007) The Thrush in the Storm (2013) The Great Irish Songbook (2019)
The Boys of Sligo (1989) Michael Holmes - guitar, bouzouki,Shane Mitchell - accordion, Brian McDonagh - mandola, mandolin, Liam Kelly - vocals, whistling, flute, Martin McGinley - fiddle
1.The Donegal Set 2.The Dolphin/The Clapton Jigs 3.Thos Byrnes/The Man Of Aran 4.Jackson's/The Cliffs of Glencolumbkile 5.The Sligo Set 6.The Raphoe/The Chestnut Tree 7.The Boys Of Sligo/Monaghan Twig 8.The World's End Set 9.Eddie Kelly's Jigs 10.Unknown/Return From Camden Town 11.The Key Of The Convent/Tommy People's 12.The Dancing Bear/Oreaga 13.Walsh's Fancy/The Congress/Spoil The Dance
Harmony Hill (1993) Recording information: Barn Recording Studio, CO (1992). Michael Holmes - guitar, bouzouki, Shane Mitchell - accordion, Brian McDonagh - mandola, mandolin, Shane McAlear - fiddle, viola, Cathy Jordan - vocals, bodhran, Liam Kelly - vocals, whistling, flute
1.Apples in Winter 2.Hills of Greenmore 3.Fields of Milltown 4.Bellaghy Fair 5.The Ploughman 6.The Green Mountain 7.Welcome Poor Paddy 8.Jig C Jig 9.The Fair Maid 10.Virginia Set 11.A Stor Mo Chroi 12.Slides and Reels
Playing with fire (1995) Michael Holmes Bouzouki, Composer, Guitar, Cathy Jordan Bodhran, Percussion, Vocals, Liam Kelly Composer, Flute, Vocals, Whistle (Human), Whistle (Instrument), Shane McAlear Fiddle, Brian McDonagh Bass, Guitar, Mandola, Mandolin, Producer, Vocals, Shane Mitchell Accordion
1.Buckley's Fancy 2.Molly And Johnny 3.Last Nights Fun 4.Wheels Of The World 5.Maire Mor 6.I Buried My Wife 7.The Hungry Rock 8.Cailin Rua 9.Ash Plant Set 10.Peigin Mo Chroi 11.The Game Of Love 12.Willie Lennox 13.Let Down The Blade
At the End Of The Day (1996)
1.Touching Cloth (Reels) 2.Ar Éirinn Ní Neosfainn Cé Hí (Song) 3.Jim Coleman's (Mazurka & Reels) 4.An Spailpín Fánach (Song) 5.Packie Duignan's (Jigs) 6.Lone Shanakyle (Song) 7.Drag Her Round The Road (Reels) 8.Peata Beag (Song) 9.The Trip To Sligo Set (Reels) 10.Sile Ni Ghadhra (Song) 11.The Kilavill Set (Jigs) 12.I Courted A Wee Girl 13.Josefin's Waltz (Dervish & Väsen) 14.Eileen McMahon
Live in Palma (1997)
1.Packie Duignan's (Jigs) 2.An Spailpín Fánach (Song) 3.Slow Reels 4.Sheila Nee Iyer (Song) 5.The Trip To Sligo (Reels) 6.The Hungry Rock 7.Ar Éirinn Ní Neosfainn Cé Hí (Song) 8.Molly And Johnny (Song) 9.The Green Mountain 10.I Courted A Wee Girl/Josefin's Waltz (Song) 11.Drag Her Round The Road (Reels) 12.Máire Mhór (Song) 13.I Buried Me Wife And Danced On Top Of Her (Jigs) 14.The Hills Of Greanmore (Song) 15.The World's End (Reels) 16.Peata Beag (Song)17.Pheigín Mo Chroi (Song) 18.Jim Coleman's 19.Happy Birthday To Felip 20.Edward By Lough Éirn's Shore (Song) 21.Killavil Jigs 22.Allelu Na Gnamha
Midsummer Night (1999)
1.Midsummer's Night 2.Sean Bhain 3.Tenpenny Bit 4.Sweet Viledee 5.Palmer's Gate 6.Erin Gra mo Chroi 7.Lark on the Strand 8.Cairns Hill 9.Maid Father's Garden 10.Abbeyfeale Set 11.An T-Uil 12.Bold Doherty 13.Out on the Road 14.Red Haired Mary
Decade (2001)
1.The Kilavill Set 2.Molly and Johnny 3.The Lark on the Strand 4.The Hills of Greanmore 5.The Worlds End 6.Apples in Winter 7.Peigín mo chroí 8.Josefin's Waltz 9.An Spailpín Fánach 10.The Hungry Rock 11.The Banks of the Sweet Viledee 12.Palmer's Gate 13.Ar Éirinn Ní Neosfainn Cé Hí 14.Jim Coleman's
Spirit (2003)
1.John Blessings 2.An Rógaire Dubh/Na Ceannabháin Bhána/Páidín O Raifeartaí 3.Father Jack 4.The Fair-Haired Boy 5.Siesta Set 6.The Soldier Laddie 7.Beauties of Autumn 8.The Lag's Song 9.Boots of Spanish Leather 10.O'Raghailligh’s Grave 11.Swallows Tail 12.The Cocks Are Crowing 13.Whelans (Jigs) Trounsdells Cross
A Healing Heart (2005)
1.I Courted a Wee Girl / Josefin's Waltz 2.A Stór Mo Croí 3.Boots of Spanish Leather 4.Willie Lennox 5.Erin Grá mo Chroi 6.Ar Éirinn Ní Neosfainn Cé Hí 7.The Fairhaired Boy 8.Lone Shanakyle 9.I Hope You Still Dance 10.Josefin's Waltz -----------------------------
Travelling Show (2007)
Cathy Jordan - Vocals, Bodhran, Bones, Bouzar, Autoharp, Guitar, Liam Kelly - Flute, Whistles, Shane Mitchell - Accordion, Tom Morrow - Fiddle, Michael Holmes - Bouzouki, Bass Guitar, Brian McDonagh - Mandola, Guitar Guest Musicians: Triona Ni Dhomhnaill - Harpsichord, Keyboards, Rick Epping - Concertina, Harmonicas and Jews Harps, Steve Wickham - Violin and Viola, Anna Houston - Cello, Eddie Lee - Upright Bass, Shamie O'Dowd -Guitars, John Reynolds - Drums / Percussion, Claire Kenny - Bass, Leonard Podolak - 5 string banjo, Jordan McConnell - Guitar
1. Gypsies, Tramps and Thieves 2. The Coolea Jig 3. My Bride And I 4. The Cat She Went A-Hunting 5. The Bealtine Set 6. Grainne 7. Heading Home 8. The Queen and The Soldier 9. The Master's Return 10. Lord Levett 11. The Jolly Tinker 12. Crucan Na bPaiste
From Stage to Stage (2010)
Disc: 1 1. Intro 2. The Swallow's Tail 3. Intro 4. Lord Levett 5. The Bealtaine Set 6. The Masters Return 7. Intro 8. I Courted a Wee Girl 9. Josefin's Waltz 10. Intro 11. Slangpolska Efter Byss-calle Disc: 2 1. The Coolea Jigs 2. Intro 3. The Cat She Went A-hunting 4. Intro 5. Boots of Spanish Leather 6. Intro 7. John Blessings 8. Intro 9. Red-haired Mary 10. Intro 11. There's Gold in Them Hills 12. Intro 13. Apples in Winter
DVD: 1) Coolea Jigs 2) My Bride & I 3) The Cat 4) The Boots of Spanish Leather 5) The Queen & the Soldier 6) The Swallow's Tail 7) Gypsies, Tramps & Thieves 8) The Hop Jigs 9) Lord Levett 10) The Master's Return 11) Red Haired Mary
The Thrush in the Storm (2013)
Produced by Richard Ford and Dervish, Recorded at that Glen Center Manorhamilton, Engineered by Richard Ford, Additional recordings - Acoustik Productions, Newtown Mountkennedy & The Magic Room, Sligo
1.The Green Gowned Lass 2.Baba Chonraoí 3.Maggie’s Lilt 4.The Lover’s Token 5.The Rolling Wave 6.Shanagolden 7.The Corner House 8.The Banks of the Clyde 9.Handsome Polly-O 10.The Harp and Shamrock 11.Snoring Biddy 12.The Thrush in the Storm
The Great Irish Songbook (2019)
Produced by Graham Henderson and released through Rounder Records, a historic Americana and folk label based in Nashville, Tennessee.
1. The Rambling Irishman (featuring Cathy Jordan) 2. There’s Whiskey in the Jar (featuring The SteelDrivers) 3. Molly Malone (featuring Imelda May) 4. The Galway Shawl (featuring Steve Earle) 5. She Moved Through The Fair (featuring Andrea Corr) 6. The Rocky Road to Dublin (featuring Brendan Gleeson) 7. Down by the Sally Gardens (featuring Kate Rusby) 8. On Raglan Road (featuring Vince Gill) 9. Dónal Óg (featuring.Cathy Jordan) 10. The Fields of Athenry (featuring Jamey Johnson) 11. The May Morning Dew (featuring Rhiannon Giddens) 12. The West Coast of Clare (featuring David Gray) 13. The Parting Glass (featuring Abigail Washburn)
Liam Kelly Liam Kelly, pochodzący ze Sligo założyciel grupy. Zaczął grać tradycyjną muzykę irlandzką w bardzo młodym wieku, wychowany w muzycznej rodzinie. Zaczął od akordeonu, lecz zmienił na whistle a następnie flet. Przyjaźń z Shanem Mitchellem doprowadziła do założenia grupy Poitin, gdy byli jeszcze w szkole. W 2009 roku Liam wydał solowy album „Sweetwood”, by uczcić 20-tą rocznicę istnienia Dervish’a.
Brian McDonagh Brian był członkiem, założycielem grupy Oisin. Pochodzi z Dublina, a przprowadził się do Sligo po odejściu z Oisina. Jest, również, uznanym w Irlandii malarzem i wystawia swoje obrazy w kraju i zagranicą.
Shane Mitchell Shane Mitchell pochodzi ze Sligo i jest założycielem zespołu. Już od młodych lat uczestniczył w lokalnych sesjach muzyczny i współzawodniczył w konkursach. W takich też okolicznościach spotkał Liama Kellego, z którym w czasach szkolnych założył grupę Poitin.
Tom Morrow Tom dołączył do grupy w 1998 roku i jest najmłodszym członkiem zespołu. Tom pochodzi z Carrigallen w hrabstwie Leitrim i jest najstarszym dzieckiem w muzycznej rodzinie. Podczas studiów w Limerick, był częścią tętniącej życiem tamtejszej sceny muzycznej. Tom przez pięć lat mieszkał i pracował jako konsultant oprogramowania w Dublinie. W tym czasie grał z wieloma zespołami i muzykami, jak również był stałym uczestnikiem regularnych sesji muzycznych w Dublinie i na terenie całego kraju.
Michael Holmes Michael urodził się w Sligo. Jego siostra, Anne nauczyła Michaela pierwszych akordów na gitarze a dzięki jej własnej muzyce zaintersował się muzyką folkową. Anne wyemigrowała do Stanów, gdy Michael miał 16 lat. Odziedziczył od niej starą gitarę, na której dalej się sam uczył. Podczas nauki w Summerhill College poznał i zaprzyjaźnił się z Shanem Mitchellem i Liamem Kellym. We trzech założyli zespół „Who Says What”. Po skończeniu nauki Michael przeprowadził się do Londynu, aby znaleźć pracę. W tym czasie Michael kupił swój pierwszy bouzouki. Kilka lat później, na wakacje w Sligo grupa muzyków Shane Mitchell, Liam Kelly, Michael Holmes, Brian McDonagh oraz skrzypek Martin McGinley nagrali album "The Boys Sligo" i wybrali nazwę Dervish.
Cathy Jordan Cathy Jordan urodziła się w Scramogue w hrabstwie Roscommon jako najmłodsza z siedmiorga rodzeństwa. Jej rodzice i rodzeństwo śpiewali a Cathy sama miała repertuar w wieku trzech lat. Po ukończeniu szkoły w 1988 roku Cathy pozostała w środowisku muzycznym pracując jako DJ w radio w dwóch stacji radiowych, Elphin oraz Independent Radio Longford, wytępując również na scenie w weekendy. Jest samoukiem. Gra na gitarze, bodhranie, kościach i bouzouki. W 1991 Cathy dołączyła do zespołu Dervish.
Shane McAleer Shane McAleer z Omagh jest znany z i charakterystycznej gry na skrzypcach. W zespole Dervish grał od 1991 do 1997 roku. McAleer był częścią kreatywnego rdzenia zespołu, występując na największych festiwalach muzyki tradycyjnej na świecie. Występował także z takim legendarnymi formacjami jak Stockton's Wing, Four Men and A Dog oraz z guitarzytą Artym McGlynn. Obecnie mieszka w Belfaście, McAleer jest założycielem niedawno utworzonego zespołu Pigeon Top z Darraghiem Murphym (pipes), Ryanem O'Donnellem (bouzouki), Kevin Sweeney (gitara, śpiew). Jego zainteresowani sięgają country i bluesa. Gra regularnie z the Dirty Blues band oraz Lost Brothers. McAleer zaczyna teraz swoją solową karirę.
Martin McGinley Martin McGinley jest tradycyjnym skrzypkiem pochodzącym z Raphoe w hrabstwie Donegal. Przez jakiś czas nagrywał z zespołem Dervish. Uczył kilka lat w renomowanej szkole letniej w Glencolumbkille. Grał regularnie z takimi mistrzami jak Danny O'Donnell, James Byrne, Vincent Campbell i Con Cassidy. Wpłw na jego muzykę mieli, główny przedstawiciel stylu Donegal, John Doherty oraz Tommy Peoples. Martin pracuje jako redaktor w gazecie Derry Journal i grywa na sesjach muzycznych i małych festiwalach w Donegal. Mieszka w Fahan, w hrabstwie Donegal.
Séamus O’Dowd Seamus O'Dowd, ze Sligo, zaczął grać na skrzypcach w wieku ośmiu lat, ucząc się od swoich rodziców. Brał udział w zawodach i sesjach muzycznych. Wtedy spotkał młodego akordeonistę Shana Mitchella i, grającego na whistle i akordeonie Liama Kellego.Kilka lat poźnie Seamus wraz ze swym ojcem byli tregularnymi uczestnikami muzycznych sesji zwanych "Trades Club", gdzie mógł słuchać muzyków z całego świata, innych rejonów Irlandii i, oczywiście, ze Sligo. Po raz kolejny spotkał się z Shanem i Liamem (który tym razemgrał na flecie), grającym na mandoli Brianem McDonagh oraz Michaelem Holmesem. Grałtakże grać na mandolinie, skrzypcach i bodhranie, lecz to poprzez gitarę zaczął interesować się rockiem i bluesem. W tym czasie, od połowy lat 80-tych, grywał z grupą tradycyjnych muzyków, grupą jeszcze bez nazwy, której członkowie to Shane Mitchell, Liam Kelly, Brian McDonagh i Michael Holmes. Wkrótce potem wraz z gitarzystą i wokalistą ze Sligo, Gerrym Grennanem utworzyli duet, który zajmował się szeroką gamą muzyki akustycznej do bluegrass, poprzez muzyką tradycyjna i ragtime do bluesa i rocka akustycznego. Połowę lat 90-tych spędził w okolicach Sligo oraz w północno-zachodniej Irlandii, występując solowo a także z zespołami. W jednym z takich zespołów spotkał Cathy Jordan. Grał również w celtic rockowej grupie D.T's, energicznej, lecz krótko istniejącej grupie, która szturmem zdobyła popularność w Sligo poprzez grę na dudach Jarlatha McTiernana wspieranego zespołem elektrycznym. Po rozpadzie D.T. Seamus zaczął organizować zajęcia muzyczne. Na początku 1998 roku dołączył do Dervisha, początkowo jako skrzypek zastępując Shane'a McAleera, ale po dodaniu jako skrzypka Toma Morrowa do składu grupy, Seamus zaczął grać więcej na gitarze oraz harmonijce i skrzypcach. Od 2001 roku gra z Mairtín O'Connor Band. W 2006 roku nagrał swój pierwszy solowy album, Headful Of Echoes.
