To muzyka nierozerwalnie kojarząca się z tańcem, śpiewem, delikatnym bądź mocnym popijaniem i przebywaniem w gronie przyjaciół, przyjaciół choćby na jeden wieczór. To muzyka, która łączy się z morzem, żeglowaniem, słabym kołysaniem i silnymi sztormami, ciepłymi morzami i arktycznym mrozem. To muzyka o wspólnym brzmieniu, którego nie można się pozbyć, nawet próbując zastosować najbardziej odległe rodzaje współczesnej muzyki.
ZAWSZE SŁYCHAĆ TRADYCJĘ.
Strona jest poświęcona szeroko pojętej muzyce celtyckiej. Wybór prezentowanej muzyki i grup ją wykonujących jest całkowicie subiektywny. Jest stroną prywatną i niekomercyjną. Dozwolone jest wykorzystanie zamieszczonych na niej, prywatnych zdjęć i tekstów.
Nowe zespoły na "Liście Wykonawców" Od jakiegoś czasu na stronie pojawił się punkt na menu pod tytułem „ Lista Wykonawców”. W tej chwili znajduje się tam ponad 1700 notatek o zespołach związanych z muzyką celtycką. Zespoły są pogrupowane wg. krajów i gatunków. Kliknięcie w górną listwę powoduje zmianę porządku wyświetlania. W polu wyszukiwania można stosować wyrażenia regularne, co daje możliwość szybkiego i dokładnego wyszukania. Dla przykładu wpisanie w pole „Zespół” ciągu znaków „^a.*lin” wyszuka nam zespół „Aisling” (nazwa zaczyna się od „a” i zawiera ciąg znaków „lin”), wartość „cha$” wyszuka zespół „Scocha” (nazwa kończy się na „cha”). Znaki diakrytyczne są zamieniane na odpowiedniki łacińskie. Lista wciąż się wydłuża, ponieważ wciąż znajduję ciekawe grupy, które albo istnieją już od jakiegoś czasu, albo dopiero powstały, a muzykę celtycką gra się na całym świecie. Ograniczam się tylko do zespołów, które można posłuchać na którymś z dostępnych portali muzycznych, głównie Spotify, Deezer i Youtube oraz uda się znaleźć jakieś informacje w sieci. Ostatnio doszło kilka bardzo ciekawych zespołów: Santiano, Highland Way, Deira, Rant Maggie Rant, Skiltron. + Santiano Santiano, to niemiecki zespół muzyczny łączący muzykę popularną, folk rock, szanty oraz irlandzki folk.
Nazwa zespołu wywodzi się od piosenki „Santiano”, znanej również jako „O Santianna (All on the Plains of Mexico)”. Grupa powstała w 2011 roku, gdy producent muzyczny Hartmut Krech usłyszał ich spontaniczne, wspólne śpiewanie szant i namówił do założenia zespołu. Ich muzyka, to po prostu szanty w rockowym wydaniu z tekstami głównie w języku niemieckim. Część utworów, to znane tradycyjne kawałki, a część, to własne piosenki. Nie jest to jakaś bardzo ambitna muzyka, ale doskonale nadaje się do tawern i pubów, gdzie publiczność chętnie dołącza się do wspólnego śpiewania. Zespół jest bardzo popularny i ceniony w Niemczech. Ich najnowsza płyta ukazała się we wrześniu 2023 roku pod nazwą „Doggerland”. + Highland Way Highland Way, to grupa z Kaliforni, złożona z muzyków studyjnych, którzy grali z wieloma zespołami w różnych gatunkach muzyki. Założycielem grupy jest gitarzysta Brian Caldwell, który pochodzi ze Szkocji a specjalizował się w inżynierii dźwięku. Repertuar zespołu jest ogromny i składa się głównie ze szkockich i irlandzkich standardów. Doświadczenie sceniczne muzyków pozwala dostosować koncert do publiczności zarówno do kameralnych występów jak i wielkich tłumów. Ich muzyki słucha się doskonale, zwłaszcza jeśli ma się ochotę na znane kawałki i fajne wykonanie. + Deira Trio Deira skada się z muzyków z Asturii i Andaluzji, które gra współczesną muzykę celtycką, w tak doskonały sposób, w jaki grają szkockie uznane zespoły. Członkowie grupy posiadają wykształcenie muzyczne oraz duże doświadczenie w różnych zespołach folkowych, a zaczęli grać ze sobą w 2019 roku na festiwalu Lorient Interceltic w Bretonii W 2022 roku zostali zwycięzcami The Battle of The Folk Bands w Szkocji i od tego czasu prowadzą intensywną działalność koncertową, dzięki której znaleźli się na liście ważnych festiwali na scenie celtycko-folkowej na arenie międzynarodowej. W 2023 roku wydają swoją pierwszą płytę „ALBA”, która prezentowana jest w Royal Concert Hall w Glasgow podczas prestiżowej imprezy Celtic Connections. Ich styl muzyczny opiera się na odnowie muzyki tradycyjnej, ze współczesnymi aranżacjami i atmosferą. + Rant Maggie Rant Sześcioosobowy zespół Rant Maggie Rant wykonuje irlandzkie jigi, szkockie marsze, galicyjskie munieras i bretońskie melodie, a wszystko to łączy ze śródziemnomorskimi rytmami, afrykańskimi bębnami i instrumentami perkusyjnymi, plus bluesowe rockowe podkłady gitarowe oraz zmiany tempa. Łączą współczesne kompozycje z tradycyjnymi melodiami. Zespół nie zapomina o muzyce z Quebecu i wschodniego wybrzeża Kanady, a każdy członek wnosi swoje unikalne wpływy. Zespół ma siedzibę w Stratford w Ontario, a zadebiutował w 2008 roku. W ciągu ostatnich kilku lat grupa z powodzeniem koncertowała w Nowej Fundlandii, Chicago, Vancouver Island, Montrealu, Ottawie (NAC) i wielu miejscach pomiędzy nimi, dzieląc scenę między innymi z Ashley MacIsaac, Loreeną McKennitt, Trentem Severnem i The Bills. + Skiltron Skiltron to zespół celtic metalowy powstały w Buenos Aires w Argentynie, założony w 2004 roku. Czterech członków zespołu odeszło w 2011 roku i rozpoczęli projekt w podobnym stylu o nazwie Triddana. 2018 roku zespół przeniósł się do Europy (Finlandia, Hiszpania i Francja) i od tego czasu przez grupę przewinęli się muzycy z różnych krajów. Skiltron jest uważany za jeden z niewielu zespołów metalowych z Ameryki Południowej, który łączy heavy metal i muzykę celtycką, styl zwykle bardziej powszechny w wielu częściach Europy. Są również znani z włączania dud do swojej muzyki. Nazwa „Skiltron” wywodzi się od odmiany słowa schiltron, formacji używanej przez Szkotów podczas wojen o niepodległość. Zespół uczynił swoje brzmienie wyjątkowym znakiem firmowym, łącząc moc Heavy Metalu z urokiem celtyckich melodii.
Kolejne dodane grupy: + Celtic Voyager Celtic Voyager to niemiecki zespół folkowy z Zagłębia Ruhry prowadzony przez gitarzystę i założyciela zespołu Detleva Förstera. Muzyka utrzymana jest w stylu celtyckim i średniowiecznym. Grupa oferuje różnorodność muzyczną, od melodii z XV i XVI wieku po popularny irlandzki/szkocki folk i klasyczny rock.
Celtic Voyager jest bardzo oryginalnym zespołem, który do swoich występów dodaje pokaz sztucznych ogni, porywające riffy gitarowe i celtyckie dźwięki. Porównanie do międzynarodowych zespołów folk-rockowych, takich jak Blackmore’s Night czy Runrig, jest zdecydowanie uzasadnione. Historia grupy rozpoczęła się w 2009 roku spotkania gitarzysty Detleva Förstera i piosenkarki Stelli Kühn w prywatnym studiu Detleva, gdzie wyprodukowali swoje pierwsze nagrania demo. Już po pierwszych nagraniach było widać, że stanowią one idealne połączenie głosu i akompaniamentu instrumentalnego. Zespół szybko powiększył się o kolejnych członków i pierwsze koncerty można było zagrać już w 2010 roku. Pod koniec 2012 roku wokalistka Stella Kühn niestety zmuszona była opuścić zespół z powodów rodzinnych. Jej miejsce zajęła frontmanka Sabina Schmid. Grupa osiągnęła obecnie znaczną popularność na scenie folkowej i może poszczycić się obszerną listą atrakcyjnych referencji koncertowych. + Tradify Tradify to pełen energii, pełen pasji, światowej klasy irlandzki zespół grający tradycyjne i współczesne utwory z Dublina w Irlandii. Dzięki żywym aranżacjom czerpiącym inspirację z Hiszpanii, Ameryki i Irlandii, Tradify ugruntowuje swoją pozycję, dostarczając ekscytujące wrażenia muzyczne. Członkowie Tradify to Darragh O’HEiligh z Drogheda (dudy, gwizdki, bodhran), Albert Pamies z Barcelony (bouzouki) i Cedar Dobson z Kalifornii (gwizdki i flety). W lipcu 2023 roku ukazał się ich pierwszy album „Take Flight”. + The Boys of County Bucks The Boys of County Bucks, to tradycyjny zespół z hrabstwa Bucks w Pensylwanii. Grają głównie w hrabstwie Bucks w Pensylwanii i okolicach. Większość wykonywanej muzyki to irlandzka, trochę szkockiej i walijskiej, a czasami melodie irlandzko-amerykańskie. W ich repertuarze można znaleźć utwory irlandzkich Amerykanów, takich jak Stephen Foster (amerykański kompozytor, znany jako „ojciec muzyki amerykańskiej”). Podczas koncertów występują w kostiumach kolonialne i odtwarzają muzykę z XVIII wieku i wcześniejszych. Latem można ich spotkać na żaglowcach, gdzie grają i śpiewają pieśni morskie. + Cantrip Cantrip, to pochodzący ze Szkocji tradycyjny zespół, który występuje po obu stronach Atlantyku już od ponad dwudziestu lat. Nazwa oznacza urok, magiczne zaklęcie lub psotę i trafnie opisuje ich muzykę. Cantrip powstał podczas lokalnej sesji w Edynburgu, gdzie Jon Bews, Cameron Robson, Dan Houghton i okazjonalnie Gavin Marwick zaczęli regularnie razem grać, pod różnymi nazwami. Od tego czasu grupa zmieniła skład i rozwinęła swoje brzmienie. Piszczałki, skrzypce i gitara tworzą bardzo energetyczny dźwięk. Można w nich usłyszeć echa tradycyjnej muzyki lat 60. i 70., jednak z biegiem lat w ich muzyce powoli pojawiają się brzmienia funku, metalu, bluegrassu, swingu, a nawet klezmeru. Najnowszy album „Undark” pokazuje nową, mroczniejszą stronę grupy, zachowując jednocześnie elementy, które publiczność poznała i pokochała. Po 20 latach koncertowania Cantrip odnalazł charakter jak żaden inny. Dan Houghton, Jon Bews, Alasdair White i Eric McDonald mieszają elementy w kotle czarownic, powoli łącząc się w chaotyczny porządek. + Cormorants Fancy Pochodzący z Pensylwani zespół Cormorant’s Fancy od początku swojej działalności w 2003 roku występuje podczas cykli koncertów, festiwali, wydarzeń historycznych, bibliotek, imprez parkowych, kawiarni, wesel, bankietów, przyjęć prywatnych i nabożeństw. W ich repertuarze znajdują się zarówno pełne namiętności pieśni miłosne, jak i poruszające ballady. Na koncertach wykonują wciągające reele, żywiołowe jigi, zapadające w pamięć airy, piękne ballady, porywające piosenki i wesołe śpiewy, które łączą wokal, harmonijkę, skrzypce, flażolety, gitarę, bas i bodhrán. W skład tej międzypokoleniowej grupy wchodzą rodzice Beth Folkemer, Steve Folkemer i ich córka Margaret, a także Joel Folkemer na bodhránie, Ryan Kozak na skrzypcach i Chris Barnabei na basie. Zespół wydał trzy albumy, ostatni A Different Bird w 2017 roku. + Dublin 5 Zespół Dublin z Annapolis 5 szturmem podbił celtycką scenę muzyczną dzięki eklektycznej mieszance tradycyjnych korzeni i błyskotliwym, mocnym rockowym akcentem. Grupa, która gra od 2006 roku została założona przez Irlandczyka Raya Murphy'ego, który przeprowadził się z Nowego Jorku do Annapolis w związku ze swoją pracą. Zaczął grać na gitarze akustycznej w nowo otwartym pubie w Galway Bay. Wkrótce dołączyła do niego skrzypaczka Jenn Belle, perkusista Jim Martin oraz basista Eddie McGowan. Powstał zespół The Rovers, a gdy pojawił się pozew o nazwę grupy The Irish Rovers, to w 2013 roku zmieniono nazwę na Dublin 5. Dublin 5 to region w Irlandii, w którym jako dziecko dorastał Ray Murphy. Grupa występowała na The Milwaukee Irish Festival, The Syracuse Irish Festival, The Oshkosh Irish Festival, The Maryland Irish Festival, The Celtic Classic, The Celtic Fling, The Dayton Oh. + Gaêlica Gaêlica to międzynarodowy zespół założony w Wenezueli wykonujący muzykę celtycką z wpływami wenezuelskimi i latynoskimi. Obecnie ich siedziba znajduje w Miami na Florydzie. Grupa została założona przez Danielę Padrón (skrzypce, wokal), Gabriela Figueirę (dudy, instrumenty dęte drewniane, perkusja, wokal) i Rubéna Gutiérreza (gitary, perkusja, wokal). Ich działalność rozpoczęła się ponad 20 lat temu, kiedy stworzyli ścieżkę dźwiękową do spektaklu teatralnego, który wymagał muzyki celtyckiej. Płyta nagrana na potrzeby spektaklu zyskała tak dużą popularność, że powstał zespół. Zespół wydał 5 albumów studyjnych i otrzymał wiele wyróżnień za swoją pracę. Byli nominowani do nagrody Latin Grammy w kategorii Najlepszy album folkowy i zdobyli 5 nagród Pepsi Music Awards, w tym między innymi za najlepszy album folkowy, najlepszą piosenkę ludową i najlepszy artysta folkowy. + Tulua Tulua, to młody tradycyjny zespół irlandzki z Wexford. Nazwa oznacza „stawać się więcej”. Muzycy grają od młodego wieku, a zaczęli grać razem spotykając się przy zgłoszeniach do różnych konkursów, takich jak Fleadh, Scór, Siansa, a następnie ostatecznie podczas sesji w irlandzkich pubach. Siostry Kayleigh i Caoimhe Moran grały ze sobą na weselach i wspólnie tworzyły własne sety. Następnie zaczęli włączać Diarmuida Murphy’ego do swojej muzyki i brać udział w różnych konkursach, po czym Cian O’Grady został poproszony o dołączenie do nich na większe imprezy. Od wydania EP w 2020 roku grali na całym świecie, na festiwalach takich jak Milwaukee Irish Fest, La Crosse Irish Fest, Temple Bar Tradfest, Kilkenny Tradfest, Phil Murphy Weekend oraz wspierając znane zespoły, takie jak Atlantic Arc, Fergal Scahill & Ryan Molloy, Cormac Begley i wielu innych, jednocześnie występując wyłącznie na swoich wyprzedanych koncertach w Operze Narodowej. W lipcu 2023 roku ukazał się ich debiutancki album „No Coming No Going”, zawierający kolekcję oryginalnych, tradycyjnych piosenk a także własnych kompozycji. + The Crosslegs The Crosslegs, to bardzo ciekawy i jakże odmienny zespół folkowy z Tartu w Estonii. Grupa powstała w 2016 roku w Tartu, kiedy przyjaciele z dzieciństwa postanowili założyć wspólny zespół. Pięcioosobowa grupa składa się z bardzo różnych osobowości, które uzupełniają się zarówno w życiu, jak i na scenie. Oryginalny wokal nadaje całości irlandzki i poetycki charakter. Twórczość The Crosslegs można określić jako nowoczesny folk-rock z irlandzkimi wpływami, z którego emanuje młodzieńcza siła, poezja i romantyczność typowa dla studenckiego miasteczka, to prawdziwa przyjaźń i radość wspólnego grania. W październiku 2023 oku ukazał się ich debiutancki album „Lilac”. Jest to zbiór 14 utworów, które dojrzewały przez sześć lat. Piosenki obejmują tematy, z którymi musi się zmierzyć młody człowiek, miłość, twórczość, rodzina, niezależność, tęsknota za czymś nie do opisania, impreza, romans, zawód miłosny, podejmowanie decyzji, spontaniczność itp. + The Iron Horse The Iron Horse, to szkocki zespół grający muzykę celtycką założony w 1990 roku. W latach 90-tych zespół wraz z innymi szerzył i popularyzował muzykę celtycką. W ich repertuarze znalazły się zarówno powolne melodie i ballady jak i porywające utwory instrumentalne. Ich muzyka to szerokie spektrum szkockiej muzyki ludowej. Chociaż zespół rozpadł się w 2001 roku to połączył się na krótko w 2004 roku, aby nagrać ostatni album. Zespół został poproszony o stworzenie muzyki do serialu dokumentalnego telewizji BBC „The Gamekeeper”. Po emisji ich popularność osiągnęła zupełnie nowy poziom. Muzyka z tego filmy powstała płyta „Voice of The Land” wydana w 1995 roku. Ich ostatni album z 2004 roku, „The Wind Shall Blow For Ever More”, był postrzegany jako powrót zespołu do wcześniejszego brzmienia. Pierwotny zespół został założony przez Annie Grace (flażolety, dudy i wokal), Rossa Kennedy’ego (gitara i wokal), Gavina Marwicka (skrzypce), Lynna Morrisona (instrumenty klawiszowe i główny wokal), Roda Paula (mandolina, mandola, banjo , gitary i gwizdki). Na płycie CD „Thro' Water, Earth and Stone” (1993) pojawił się Stevie Lawrence (bouzouki, gitary i perkusje), a na płycie „Demons and Lovers” (1997) pojawił się Lee Agnew ( perkusja i instrumenty perkusyjne) oraz Brian McAlpine (instrumenty klawiszowe, akordeon, gitary, bas i wokal). + The Highstool Prophets The Highstool Prophets, to pięcio-osobowa, tradycyjna grupa z Cavan w Irlandii, która powstała podczas festiwalu All Ireland Fleadh w Cavan w 2012 roku. Wykonując mieszankę irlandzkich ballad i pieśni ludowych w wyjątkowym wydaniu. Czerpiąc inspirację z legendarnych artystów, takich jak The Dubliners, The Wolfetones, The Fureys i wielu innych. The Highstool Prophets zagłębiają się w historię Irlandii i ożywiają ją poprzez muzykę i piosenki. Grupa bardzo dużo koncertuje w Irlandii i poza nią. W październiku 2022 roku zespół wydał swój album koncertowy „Live at The Town Hall Cavan”. + The Rising Sons The Risng Sons to zespół oparty na uznanym irlandzkim gitarzyście, pieśniarzu i autorze tekstów George’u Murphy’m. George pochodzi z Dublina, a pojawił się na irlandzkiej scenie muzycznej po występach w irlandzkim programie telewizyjnym „You're a Star”. Zaraz po ukończeniu szkoły średniej w wieku 17 lat bardzo szybko przejął irlandzką scenę muzyczną, podpisując kontrakt z Sony Ireland na swój debiutancki album „Dreamed A Dream”, który od razu zajął pierwsze miejsce na irlandzkich listach przebojów. W 2019 roku George założył własną grupę o nazwie The Rising Sons. Zespół składa się z ośmiu muzyków, którzy stanowią idealne połączenie tradycji, folku i rock n rolla, łącząc gwizdki i banjo z gitarami elektrycznymi, basem i perkusją. + Gallowglass Gallowglass to porywający czteroosobowy zespół pochodzący z Bellingham w stanie Waszyngton, specjalizujący się we współczesnej tradycyjnej muzyce irlandzkiej i ludowej. Ich repertuar to tętniąca życiem fuzja kołowrotków, jigów i piosenek głęboko zakorzenionych w irlandzkiej tradycji, uzupełniona odrobiną amerykańskiego stylu. W ramach zainteresowań grupy są również melodie skrzypcowe Québécu, szkockie melodie, a nawet intrygujące brzmienia kompozycji bałtyckich i szwedzkich. Głównym celem pozostaje dostarczanie szeregu solidnych i urzekających tradycyjnych irlandzkich melodii, w połączeniu z serdecznymi występami wokalnymi. W skład grupy wchodzą Jan Peters (wokal, harmonijka ustna), Mishon Kirkland (wokal, flet irlandzki), Zach Bauman (irlandzki Bouzouki) i David Pender Lofgren (Bodhrán), stała się jednym z najbardziej znanych zespołów muzyki celtyckiej w regionie Pacific Northwest. Wydany w 2024 roku album „Dear Ruin” spotkał się z uznaniem krytyków i cieszy się popularnością na całym świecie. + Celtic Tree Celtic Tree – to grupa bliskich sobie ludzi, dzielących się swoimi odmiennymi spojrzeniami i wrażliwością. Ich muzyka to mieszanka tradycyjnej muzyki celtyckiej i piosenki turystycznej, górskich ballad i polskiego folku. Ich repertuar składa się z przetłumaczonych na język polski tradycyjnych piosenek irlandzkich i szkockich, utworów instrumentalnych, znanych ballad i własnych pieśni. Utwory są wiernie tłumaczone na język polski i śpiewane na głosy. Charakterystyczne instrumentarium: skrzypce, poprzeczny flet irlandzki, tin whistle, irlandzkie bouzouki oraz bodhran -nadają ich muzyce autentyczny charakter. Zespół powstał w 2005 roku w Toruniu. Założycielem grupy jest nagradzany na festiwalach piosenki studenckiej i turystycznej pieśniarz, gitarzysta i autor piosenek Tomasz Fojgt, a członkowie grupy pochodzą z całej Polski. + Amelia Hogan Amelia Hogan, piosenkarka i nauczycielka tradycyjnej muzyki irlandzkiej i amerykańskiej, mieszkająca w San Francisco. Śpiewa w irlandzkiej tradycji muzycznej Sean-Nós, czyli w „starym stylu”, bardzo liryczne solo a cappella, a także z akompaniamentem, gra na bodhranie i małej 22-strunowej harfie walijskiej. Amelia Hogan to wokalistka wykonująca wiele rodzajów muzyki, ale jej serce jest związane z tradycyjnym wokalem irlandzkim, szkockim, brytyjskim, bluegrass i amerykańskim. Koncertowała wraz z zespołem Molly's Revenge jako ich główna wokalistka. Ponadto jest członkiem zarządu San Francisco Folk Music Club. + House of Hamill House of Hamill, to zespół grający tradycyjną muzyką irlandzką opartą na melodiach skrzypcowych tworzonych przez parę doświadczonych muzyków, małżeństwo Rose Baldino oraz Briana Buchanana. Oboje grali w znanych zespołach Enter The Haggis oraz Burning Bridget Cleary. Oboje spotykali się wcześniej często na scenie, lecz ich drogi zeszły się w 2014 na konferencji Folk Alliance w Kansas City. Początkowo grali jako duet a basistka Caroline Browning z Kolorado grała z nimi tylko na koncerty. Z czasem dołączyła na stałe. Razem, jako House of Hamill, piszą niezwykłe nowe melodie skrzypcowe i ekscytujące, nieprzewidywalne oryginalne piosenki, jednocześnie tchnąc nowe życie w tradycyjne i współczesne piosenki. + The House Band The House Band to grupa muzyczna założona w Edynburgu w 1984 roku przez muzyków Geda Foleya (wokal, gitara), Jimmy'ego Younga (piszczałki, flet, gwizdek), Iaina Macleoda (gitara, mandolina) i Chrisa Parkinsona (melodeon, instrumenty klawiszowe, akordeon fortepianowy i harmonijka). Ged Foley jest znany z gry w zespole Battlefield Band. Kolejne przegrupowania zespołu wydały dziewięć albumów w ciągu siedemnastu lat, koncertując w Wielkiej Brytanii, Europie, Afryce, Australii, Nowej Zelandii i Stanach Zjednoczonych, zanim ostatecznie rozpadły się w 2001 roku. Grali autorskie kompozycje oraz muzykę tradycyjną w celtyckim, brytyjskim stylu folkowym, z wpływami reggae, country, popu, jazzu i muzyki świata. + Irishtown Road Irishtown Road to grupa z Pensylwanii, składająca się z trójki rodzeństwa Colganów: Briana (gitara, skrzypce, flet i nie tylko), Eileen (blaszane gwizdki i instrumenty perkusyjne) i Lynn (harfa celtycka, instrumenty klawiszowe i psalteria smyczkowa) oraz Joe Clarka (bodhran, perkusja, cymbały młotkowane) i Dave Bowman (banjo i gitara). Wszechstronny repertuar zespołu składa się z tradycyjnych irlandzkich piosenek oraz tradycyjnych utworów oryginalnych, charakteryzujących się zawiłymi harmoniami wokalnymi i różnorodnością instrumentów. Tradycyjny irlandzki zespół o nowoczesnej wrażliwości i wielkim duchu, niezależnie od tego, czy śpiewał i grał melodie starego gówna, czy własne oryginały.
Nowe albumy 2024 W styczniu 2024 Talisk występował na festiwalu Celtic Connections w Glasgow. Swój koncert nagrali na płycie „Live at The Barrowlands”, która ukazała się w październiku 2024 roku. Nagrania pochodzą z występów w znanej sali Barrowland. Koncertom towarzyszyły występy najlepszych tancerzy na świecie, w tym Gardiner Brothers, Amy Mae Dolan, Keeva Corry, Brian Culligan, Ellie Mae Wheeler, Mairead Trainor, Morgan Bullock i Zoe Talbot. Grupa Trail West wydała swój piąty album, „Thirsty Work”, 13 sierpnia 2024, miesiąc przed swoim największym koncertem w O2 Academy w Glasgow. Prezentując swój rozwój jako zespołu, ten 10-utworowy album z pewnością wywrze trwałe wrażenie na fanach przed koncertem. Nowy album jest świadectwem ewolucji zespołu i oddania muzyce. Dzięki połączeniu szczerych ballad i energicznych hymnów album nie tylko odzwierciedla rozwój zespołu, ale także głęboko rezonuje z doświadczeniami ich fanów związanymi z tęsknotą i więzią. Pierwsza piosenka na albumie była jednym z ich wiodących singli w okresie poprzedzającym jego wydanie. „Ar Cànan ‘s ar Ceòl” (tłumaczone jako „Nasz język i nasza muzyka”) to żywy i optymistyczny wstęp do albumu. Po trasie koncertowej po Szkocji i Anglii na początku tego roku zespół występował na wielu festiwalach przez całe lato w okresie poprzedzającym wydanie albumu. Najnowszy album grupy Altan ukazał się 1 marca 2024 roku. Zespół został założony w hrabstwie Donegal w 1987 roku przez główną wokalistkę Mairéad Ní Mhaonaigh i jej zmarłego męża Frankiego Kennedy'ego. Płyta ma tytuł „Donegal” i clebruje korzenie ich muzyki, folklor hrabstwa Donegal. Irlandzkojęzyczne piosenki i dynamiczne skrzypce, cechy charakterystyczne brzmienia Altana, stanowią podstawę tego albumu, który składa hołd rodzinnemu hrabstwu Donegal w Altan i jego bogatemu dziedzictwu muzycznemu, zapierającym dech w piersiach krajobrazom i tętniącej życiem kulturze. Najnowsza członkini Altan, Clare Friel, dzieli obowiązki wokalne z Mairéad Ní Mhaonaigh , a do tego dodaje swoją gre na skrzypcach, uzyskując wspaniały efekt. Clare Friel znana jest z grupy The Friel Sisters, której nadal pozostała częścią. Claire grała wcześniej z zespołem Altan jako muzyk gościnny. W zespole grają również akordeonista Martin Tourish, gitarzysta Dáithí Sproule, gitarzysta i wokalista Mark Kelly oraz Ciarán Curran na buzuki i mandolinie. Jako goście specjalni w nagraniach uczestniczą Jim Higgins na perkusji, Steve Cooney na basie i Graham Henderson na klawiszach. Jako całość, muzyka ma na celu przeniesienie słuchaczy do minionych czasów na wiejskich terenach Irlandii, jednocześnie tworząc połączenie między przeszłością a współczesnością. Na początku 2024 roku ukazał się nowy album zespołu Fisherman's Friends, zatytułowany „All Aboard”. Muzyka to mieszanka popularnych melodii tanecznych z XVIII wieku i kilku awanturniczych z XX i XXI wieku. Ten album zawiera wszystko co dobre w muzyce zespołu, głównie poruszające piosenki morskie. Album ten zbiega się również z trasą koncertową „Rock The Boat” z występami w Royal Albert Hall w Londynie.
Nowe albumy 2023 Nowy album grupy Fiddler’s Green „The Green Machine” ukazał się 29 grudnia 2023 roku i zawiera 12 utworów będących mieszanką punka i irlandzkiego folku, wpisując się w klasyczny styl zespołu. Zespół pracował nad albumem trzy lata. Album rozpoczyna się od dwóch piosenek wydanych wcześnie na singlach „Shanghaied In Portsmouth” oraz „The Bog”. Zabawna piosenka „The Bog” jak i „Good Old Irish Bar” czy „My Fairy Of The West”, to piosenki typowo imprezowe. Płytę kończą klasyki folku, „Muirsheen Durkin” i „The Parting Glass”. Cały zestaw trwa około 40 minut. Zespół Iontach, z okazji 20 rocznicy działalności nagrał świąteczną płytę CD „The Season of Mirth and of Glee”. CD ukazało się w październiku 2023 roku. Pomysł takiej płyty był bardzo spontaniczny i pojawił się już w lutym tego roku a promocja odbyła się podczas trasy koncertowej na jesieni. Nowy album irlandzko-brytyjsko-niemieckiego trio zawiera gustownie wybrane utwory i kolędy z wielu regionów świata (Szkocja, Anglia, Walia, USA czy Kanada), współczesną i tradycyjną muzykę instrumentalną z Irlandii i zagranicy, a także własne kompozycje o różnych nastrojach. Trio dostarcza album na najwyższym poziomie instrumentalnym, z wielowarstwowymi aranżacjami, czasem emocjonalnie świątecznymi, czasem żywiołowej pogody. Uwagę przykuwa urzekająca okładka. Została narysowana specjalnie na potrzeby – wyposażonej w 24-stronicową, dwujęzyczną książeczkę – produkcji znanej akordeonistki i artystki Karen Tweed. Skład grupy to Siobhán Kennedy (wokal, irlandzki drewniany flet, gwizdek, skrzypce, altówka, harmonijka), Nick Wiseman-Ellis (wokal, akordeon, skrzypce) i Jens Kommnick (wokal, gitara, buzuki, mandolina, banjo, wiolonczela, fortepian, dudy Uilleann), a podczas koncertów bożonarodzeniowych towarzyszyła im Karen Tweed na akordeonie. Grupa Réalta , grająca tradycyjną muzykę irlandzką, wydała w październiku 2023 roku swój trzeci album studyjny, „Thing of the Earth”. Zespół został założony w 2012 roku w Belfaście szybko zdobywając znakomite recenzje za występy na żywo i innowacyjne podejście do tradycyjnych melodii. Odbyli intensywne trasy koncertowe po Europie, Wielkiej Brytanii, Azji i Ameryce Północnej, a ich energetyczne podejście do gatunku uczyniło ich zdecydowanymi ulubieńcami festiwali. „Thing of the Earth” zawiera szeroką gamę muzyki, od tradycyjnych instrumentalnych utworów tanecznych po nowo skomponowane piosenki. Zespół połączył siły z uznanym piosenkarzem z Belfastu Mylesem McCormackiem, aby nagrać specjalną mieszankę tradycyjnych i współczesnych melodii i piosenek, a wszystkie wykonane z pasją i umiejętnościami będącymi znakiem rozpoznawczym grupy. Myles McCormack wykonuje tytułowy utwór, tradycyjną, bardzo znaną piosenkę „The Wind That Shakes The Barley”, a także standard Boba Dylana „The Times They Are A-Changin’”. Kolejnym muzykiem gościnnym jest Cathy Jordan z grupy Dervish. Cała płyta to dobrze dobrana przeplatanka muzycznych kompozycji i nastrojowych piosenek. Płytę rozpoczyna utwór „Skidoo”, który ukazał się wcześnie na singlu. Zespół tworzą założyciele Deirdre Galway na gitarze oraz Conor Lamb na dudach i piszczałkach, a także Dermot Moynagh na bodhranie i tamburynie, Dermot Mulholland na banjo, kontrabasie i bouzouki oraz Loïc Bléjean z Bretonii, grający na dudach. Wydany w maju 2023 roku album „Circus Boy” grupy Doolin', został nagrany w dwóch częściach. Pierwsza w Ameryce (Chicago, Kansas City i Pittsburgh) podczas trasy koncertowej zespołu w 2019 roku, a druga, po przerwie związanej z pandemią, została ukończony we Francji z producentami Oliverem Lude i Patricem Rensonem. Lude i Renson, głównie producenci popowi, przyczynili się do ewolucji brzmienia Doolin’, co jest widoczne na płycie. Płytę rozpoczyna tytułowy utwór, który opowiada o przyjaźni zaznanej podczas podróżowania wraz z cyrkiem a następnie autor porównuje te uczucia ze swoimi doświadczeniami w coraz bardziej podzielonym świecie. Refren jest apelem, aby uczynić świat bardziej przyjaznym. „The Darkest Way”, to przebojowa piosenka, która czerpie inspirację z popularnych zespołów folkowo-popowych, takich jak Mumford & Sons i The Lumineers. Jest to prosta piosenka o miłości z chwytliwym refrenem zachęcającym do wspólnego śpiewania. W zestawie znalazły również piosenki innych artystów. Pierwsza z nich, to francuska piosenka pop Claude'a Nougaro „L'amour Sorcier”. Druga to przebój z nurtu calypso, zespołu King Radio „Man Smart, Woman Smarter”, który wcześniej wykonywali wszyscy, od Harry'ego Belafonte po The Grateful Dead. Ta ostatnia pozwoliła zaprezentować Nicolasowi Besse swoją grę na akordeonie, a została nagrana z udziałem celtyckiego zespołu Screaming Orphans oraz Ashley’a Davisa ( Lunasa, The Chieftains) i skrzypaczkę Niahm Gallagher (Lord of the Dance ). Zespół łączy piosenki na płycie, utrzymując wątek swoich współczesnych celtyckich korzeni obecnych w całym tekście poprzez bodhran Josselina Fournela i gwizdki Jacoba Fournela. W skład zespołu wchodzą bracia Nicolas Besse (gitara) i Wilfried Besse (wokal, akordeon) oraz ich kuzyn Sébastien Saunié (bas), a także Guilhem Cavaillé (skrzypce) oraz bracia Jacob (gwizdki) i Josselin Fournel (bodhran). Płyta jest z pewnością eksperymentem, który pozwala grupie wyjść poza granice dotychczasowej muzyki i trzeba przyznać, że ta próba jest całkiem udana. Album „Observer”, wydany w marcu 2023 roku to nowe oblicze Beltaine, nowoczesna i odważna fuzja pełna energetycznych zwrotów, dramatycznych uniesień, wybuchowych eksperymentów i refleksyjnej zadumy. Osobistą duszę płyty stanowią interakcje płynące z intrygującej mieszanki osobowości i doświadczeń członków zespołu. Album stanowi wspólny mianownik całego bogactwa muzycznych wpływów i niecodziennych perspektyw, które wciągają i zostają na długo. Choć jest to zestaw całkowicie instrumentalny, to utwory są bardzo różnorodne, dając słuchaczowi wiele wrażeń. Wydawnictwo zostało poprzedzone trasą koncertową. „The Road Not Taken”, wydany w czerwcu 2023 roku, to zupełnie nowy album grupy The High Kings, który współtworzył i wyprodukował z niektórymi z najbardziej płodnych i popularnych irlandzkich artystów, w tym The Script, Kodaline, Picture This, Ryan Sheridan, JC Stewart, Wild Youth i wiele innych uraz udział Steve'a Perry'ego ( Journey), Sharon Corr i inni. Ten album, zawierający przeboje, takie jak „Chasing Rainbows”, „The Road Not Taken” i „Connemara Bay”, jest pierwszym w pełni oryginalnym albumem zespołu i po raz pierwszy w historii łączy to, co najlepsze w muzyce irlandzkiej, w celebrację irlandzkiego folku! Zestaw piosenek dowodzi, że zespół ma nieuchwytny talent do sprawiania, by nowa piosenka brzmiała tak, jakby istniała już od dłuższego czasu. Wśród singli z albumu znajdują się genialne „Connemara Bay”, „1845” i podnoszący na duchu „Chasing Rainbows”, a także „The Streets of Kinsale” z udziałem niezrównanego Steve'a Perry'ego. To pierwszy album z całkowicie oryginalną muzyką The High Kings – w skład którego wchodzą Finbarr Clancy, Darren Holden, Brian Dunphy i Paul O’Brien. Czwarty album grupy Dallahan ukazał się w czerwcu 2023 roku. „Speak of the Devil” zawiera mieszankę tradycyjnej muzyki ludowej z całego świata. Ten album odróżnia się od poprzednich tym, że wszystkie utwory są oryginalnymi utworami zespołu i nagrany jest bez udziału muzyków gościnnych. Na płycie można usłyszeć zawiera cudowną grę akordeonu, banjo, gitary i skrzypiec oraz wokal. Zdolność zespołu do bezproblemowego łączenia różnorodnych wpływów muzycznych przy jednoczesnym zachowaniu ich unikalnego brzmienia jest świadectwem ich wyjątkowego talentu. Każdy utwór na albumie to klejnot, wykonany z precyzją i pasją. Trzeci album grupy Ímar, „Awakening” ukazał się w kwietniu 2023 roku, po pięcioletniej przerwie zdominowanej pandemicznymi restrykcjami. Album koncentruje się na własnych kompozycjach zespołu, ale te z kolei zostały zainspirowane historiami, miejscami i tradycjami z różnych rodzinnych terenów muzyków. Uwagę zwraca okładka albumu, na której znajdują się grafiki autorstwa Bruno Cavelleca przedstawiające nordyckiego króla, Imara, od którego pochodzi nazwa zespołu. Jeden z dzięsięciu utworów, „The Stinger” ukazał się wcześniej jako singiel oraz nagranie wideo. Ímar gra muzykę z pasją i furią, której słucha się z przyjemnością. Nowy album grupy Tide Lines, “An Ocean Full of Islands” ukazał się w marcu 2023 roku. Zespół zapowiedział także trasę koncertową po Zjednoczonym Królestwie oraz Irlandii. Album powstał w ich studio i Sali prób w dawnym kościele baptystów na wyspie Mull. Album jest w równym stopniu inspirowany porywającymi rockowymi frazami jak i folkowym sercem zespołu, z dodatkowym kolorem dzięki przebłyskom alt-popowej produkcji.
The O’Reillys and the Paddyhats - Koncerty w Polsce Marzec 2023 Swoją pierwszą trasę koncertową w Polsce odbył zespół The O'Reillys and the Paddyhats. Grupa wystąpiła w czterech miastach: Warszawie, Krakowie, Zabrzu i Poznaniu w dniach 9-12 marzec 2023 roku. Grupa powstała w 2011 roku na bazie duetu folkowego złożonego z Seana i Dwighta O'Reilly, którzy w latach 2009-2011 występowali głównie w Nadrenii Północnej-Westfalii. W lipcu 2022 roku zespół rozstał się z członkiem-założycielem i wokalistą Seanem O'Reilly a jego miejsce zajął Paddy Maguire, który wcześniej występował gościnnie z zespołem. The O'Reillys and the Paddyhats to formacja, która nadaje irlandzkiemu folk punkowi świeże oblicze. Ich muzyka oparta jest na tradycyjnej muzyce irlandzkiej a mocne punkowe i rockowe brzmienia nie dominują tej tradycyjnej bazy. W ich repertuarze są zarówno znane irlandzkie piosenki jak i własne utwory. Można też znaleźć kawałki spoza irlandzkiego kanonu. Ciekawy efekt daje wykorzystanie różnych instrumentów, takich jak gitara elektryczna, skrzypce oraz akordeon. Ich koncerty są wykonywane z niepohamowaną pasją i surową autentycznością, wciągając publiczność do wspólnej zabawy. Koncert w Warszawie odbył się w klubie Remont, któremu pewnie jakiś remont by się już przydał. Gościem specjalnym była folk metalowa formacja Łysa Góra, która towarzyszyła niemieckiej grupie na całej trasie koncertowej w Polsce. Łysa Góra zaprezentowała swoje utwory a następnie, po przerwie, zmianie instrumentów na scenie i wygaszeniu świateł pojawili się muzycy gwiazdy wieczoru. Swój koncert rozpoczęli od pokazania oczywistego związku z muzyką irlandzką za pomocą dwóch irlandzkich flag i dwóch piosenek zagranych bez zapowiedzi „Overtime Work” oraz „Hobo of Mitchelstown”. Koncert prowadził i zapowiadał głównie gitarzysta i wokalista Paddy Maguire, który w czasie pierwszej zapowiedzi nadmienił, że są pierwszy raz w Polsce. Piosenka „Irish Way” zastała zapowiedziana jako piosenka dla fanów footballu. Grupa zaśpiewała kolejno dwa swoje przebojowe kawałki „Boys in the Green” i „Green Blood” a po „Another Town Another Girl” wznieśli swoje piwa, energetyki czy co tam mieli wznosząc irlandzki toast „Slainte” oraz polski „na zdrowie”. W trakcie piosenki „Wild Rover” Ian McFlannigan zszedł ze sceny, by zatańczyć pogo z publicznością a po jej zakończeniu Paddy zapytał o polskie słowa i publiczność zaśpiewała naszą wersję „Byłem dzikim włóczęgą”. Udało się zaśpiewać zwrotkę i refren co zostało skwitowane „not bad”. Takich tradycyjnych evergreenów było więcej. Pojawiły się jeszcze „Whiskey in the Jar”, „Back Home in Derry” oraz „Black and Tans”. Grupa zapowiedziała swoją nową jeszcze nie wydaną płytę i zagrała z niej kawałek „Ballad of Big Bad Billy”, w której pojawiły się skoczne rytmy ze znanej piosenki „Rare Old Mountain Dew”. Piosenka „We All Know” została wykonana z rekwizytem w postaci trójkątnego pudełka z napisami „We All Know/This Is Not/A Country In”, podpowiedziami dla publiczności, którego sposób wykonania można znaleźć na ich stronie na facebooku. Przykładem, sięgania również do piosenek nie tylko irlandzkich jest „The Boxer” z repertuaru duetu Simon i Garfunkel a aranżacja była bardzo zbliżona do oryginału. Podstawowa część koncertu zakończyła się ich przebojem „Barrels of Whiskey”. Artyści na chwilę zeszli ze sceny, bo powrócić i na bis zaśpiewać „Dogs on the Leash”, „Barroom Lady” i na koniec „Farewell”. Zespół wystąpił w składzie: Paddy Maguire (Patrick Hagedorn) – gitara akustyczna, gitara elektryczna, śpiew Dwight O’Reilly (Tim Herbrig) – banjo, mandolina, akordeon Ian McFlannigan (Benny Lunau) – śpiew, chór Mia Callaghan (Jessica Kohlmetz) – skrzypce, śpiew Connor O’Sullivan (Jan Philipp Nau) – gitara Jones Murphy (Jonas Heinrich) - perkusja Tom O’Shaughnessy (Thomas Klur) – gitara basowa Setlista: 1. Overtime Work 2. Hobo of Mitchelstown 3. Yesterday’s Rebel 4. Irish Way 5. Boys on the Green 6. Green Blood 7. Another Town Another Girl 8. The Wild Rover 9. Come on Board 10. Rockstar 11. Sign of the Fighter 12. Whiskey in the Jar 13. Back Home in Derry 14. Old Gang’s Lullaby 15. Beautiful Fear 16. Ballad of Big Bad Billy 17. Black and Tans 18. We All Know 19. Captain Without a Ship 20. The Boxer 21. Barrels of WhiskeyBis: 22. Dogs on the Leash 23. Barroom Lady 24. FarewellZdjęcia z koncertu:
|
Ostatnio dodane ......
|
Paul McKenna Band, to wielokrotnie nagradzana grupa z Glasgow, która łączy tradycyjny i współczesny materiał w świeży i ekscytujący sposób. Paul i jego zespół czerpią zarówno ze szkockiego, jak i irlandzkiego folku w postaci dynamicznego, bogatego wachlarza oryginalnych i tradycyjnych materiałów, dodając do swojego repertuaru własne i zapożyczone utwory wpisujące się w ich styl muzyczny. Paul McKenna od dawna jest zaliczany jest do najlepszych szkockich piosenkarzy i autorów piosenek, uzbrojonych w potężny, ale pełen emocji głos, który często, w swoich piosenkach, porusza współczesne problemy.
|
Broom Bezzums, to folkowy duet stworzony przez Marka Bloomera oraz Andrew Cadie w Niemczech w październiku 2005 roku. Bazująca na anglo – celtyckich tradycjach muzyka Broom Bezzums jest uzupełniana przez silne rockowe dziedzictwo muzyczne z Nortumbrii, która jest ojczyzną Andrew. Mark i Andrew, to dwóch wokalistów, autorów piosenek i multiinstrumentalistów, wykorzustujących na scenie skrzypce, gitary, mandolę, północumbryjskie piszczałki i bęben basowy oraz oczywiście wokal.
|
Teyr, to trio, które powstało na bazie londyńskiej sceny sesyjnej, łącząc wiejskie ballady, szanty, folkowe melodie i irlandzką poezję. Ich unikalna mieszanka głosów i instrumentów łączy dźwięki celtyckie i wysp brytyjskich. Teyr oznacza „3” w języku kornwalijskim. Ich muzyka oparta jest na wokalu, skrzypcach, dźwiękach dud, gitary, flażoletów i akordeonu, pisana pod wpływem dawnych muzyków, rozwijając przeróżne wątki.
|
Breabach, to szkocka grupa powstała w 2005 roku. Ich muzyka łączy różne aspekty celtyckiego folku poprzez podwójne dudy, piszczałki, skrzypce, śpiew i taniec. Grupa szybko odniosła sukces i zdobyła wiele nagród. Zespół miał pomyślne początki, wygrywając w 2005 roku nagrodę Danny Kyle Open Stage Award na festiwalu Celtic Connections, co w następnym roku doprowadziło do zawarcia umowy z wytwórnią Vertical Records. Debiutancki album „The Big Spree” został wydany w 2007 roku. Zespół występował na festiwalach w Kanadzie, Hiszpanii i Niemczech, a także w wielu miejscach w całej Szkocji.
|
Hò-rò, to pochodząca z Highlandów, energiczna grupa muzyki tradycyjnej, która szybko stała się znana na szkockiej scenie muzycznej. Grają tradycyjną szkocką muzykę oraz gaelickie, folkowe piosenki nadając im nowoczesny charakter. Hò-rò to wyrażenie używane jako ruch w graniu muzyki, brzmienie często słyszane w pieśniach gaelickich. Zespół ma siedzibę w Inverness a ich kariera zaczęła się od zwycięstwa w konkursie „One Step Further” na festiwalu Hebridean Celtic Festival w 2014 roku. Od tego czasu występowali na festiwalach w całej Szkocji i Europie.
|
Ganaim to trio z Bremy, założone w 2014 roku przez Pinto von Frohsinna oraz skrzypaczkę Saskię Forkert. Pinto grał na bodhranie w znanym zespole Versengold, wykonującym muzykę średniowieczną w rockowym wydaniu. Saskia miała doświadczenia sceniczne wraz z zespołem DerElligh z Bonn. Ganaim zaplanowany był jako duet, ale przy nagrywaniu pierwszej płyty w 2015 roku dołączył do nich gitarzysta Cornelius Bode “Zorny”. Jako trio muzycy z pasją interpretują tradycyjne pieśni z Irlandii, Szkocji, Anglii, Francji i Hiszpanii, krajów, które przez wieki znajdowały się pod wpływem celtyckim. Zespół łączy historyczną tradycję z żywiołowym, wirtuozerskim wykonaniem, wprowadzają w utwory własne pomysły.
|
Dallahan to jeden z najbardziej ekscytujących zespołów na międzynarodowej scenie muzyki folkowej. Zespół gra wyjątkową mieszankę muzyczną inspirowaną głównie tradycyjną muzyką Irlandii i Bałkanów. Wpływy bałkańskie pochodzą od węgierskiego skrzypka Janosa (Jani) Langa, który był jednym z założycieli zespołu. Grupa stworzyła unikalny styl muzyczny, czerpiący wpływy z jazzu, funku, popu i muzyki klasycznej. W skład zespołu wchodzą gitara i wokal Jack Badcock, Ciaran Ryan na banjo, mandolinie i skrzypcach, Andrew Waite na akordeonie i Benedict Morris na skrzypcach. Zespół powstał w 2013 roku i od tego czasu intensywnie koncertuje w Europie i Ameryce Północnej, na takich międzynarodowych festiwalach jak Tonder Festival, Celtic Connections i Milwaukee Irish Fest.
|
The Fisherman's Friends to folkowa grupa muzyczna z Port Isaac w Kornwalii, która wykonuje szanty. Występują od 1995 roku i podpisali kontrakt płytowy z Universal Music w marcu 2010 roku. Choć zasadniczo jest to grupa a cappella, ich nagrania studyjne i występy na żywo często zawierają tradycyjną prostą instrumentację.
|
W przygotowaniu ......
|
|