Tempest to celtic-rockowy zespół z rejonu zatoki San Francisco, z siedzibą w Oakland w Kaliforni. Ich muzyka łączy tradycyjną muzykę celtycką z europejską i amerykańską muzyką folkową oraz rockiem progresywnym z zabarwieniem psychodelicznego stylu z San Francisco. Daje to wysoko energetyczną fuzję różnych wpływów muzycznych. Grupa często dołącza do swoich płyt ludowe utwory norweskie. Z Norwegii pochodzi założyciel zespołu Lief Sorbye. Określa on swoją muzykę terminem "Celtodelic". Sorbye jest amatorem folklorystą z szeroką znajomością i norweskich i celtyckich tradycji.
       Sorbye urodził się w Oslo, w Norwegii i nauczył się grać na gitarze, gdy miał siedem lat. W liceum grał w zespołach rockowych i mając dwadzieścia czuł się rockmanem, aż do czasu, gdy przyjaciel zagrał mu kawałki z albumu Incredible String Band. Taka wizja, wizja ludowej psychodelii, zachwyciła go. Badał tradycyjną muzykę i instrumenty irlandzkie. Zafascynowało go piękno starych piosenek. Nie potrafił przekonać swoich kolegów z zespołu, by grać muzykę w sposób akustyczny, spędził lata na ulicach Europy i Ameryki, zarabiając graniem i śpiewaniem, zanim przeniósł się do San Francisco.
       W Oakland spotkał Paula Espinozę i Margie Butler, którzy również byli fanami Incredible String Band. Trio zaczął występować jako Golden Bough występując na różnych festiwalach folklorystycznych w całej Ameryce i Europie. Po ośmiu latach i sześciu albumach, Sorbye opuścił Golden Bough i stworzył Tempest, chcąc połączyć celtycką tradycji celtyckich folk-rockową siłą. Zespół wziął swoją nazwę od starej melodii tańca irlandzkiego "Reel Tempest". Tempest zagrał swój pierwszy koncert w 1988 roku, ustalajc swój skład po kilku zmianach personalnych z Sorbye jako wokalistą, bouzouki i elektryczną mandoliną, urodzonym na Kubie perkusistą Adolfo Lazo, gitarzystą Robem Wullenjohn, i Ianem Butlerem na basie. Trzy pierwsze, wydane własnym sumptem, albumy - Bootleg (1991), Serrated Edge (1992), i Surfing to Mecca (1994), zawierają, oprócz tradycyjnych melodii, utwory Sorbye'a, Butlera i Wullenjohna. Na Surfing to Mecca Lazo dodał arabskie rytmy.
       Często koncertując, zespół szybko stał się znany nie tylko na scenie kalifornijskiej, lecz również na scenie folkowej na całym świecie. Podpisanie kontraktu z wytwórnią Magna Carta, w 1996 roku, wylansowało grupę na szerokiej arenie międzynarodowej. Na Płycie "Turn of the Wheel" (1996) pojawił się metaliczny dźwięk, lecz już na płycie "The Gravel Walk" z 1997 roku powrócono do bardziej tradycyjnego folk-rockowego brzmienia. W swojej historii zespół doświadczył wielu zmian w składzie z Sorbye, Lazo i Mullen jako stałą częścią. Lief Sorbye twierdzi, że każda zmiana wnosi do ich muzyki coś nowego. Ich albumy i koncerty na żywo odznaczają się wysokim poziomem profesjonalizmu i wciąż zaskakującą innowacyjnością. W albumie "Balance" (2001) pojawiła się domieszka prog rocka, na "Shapeshifter" (2003) można usłyszeć tradycyjną muzykę amerykańską wraz z mieszanką muzyki celtyckiej i ludowej z Norwegii a na "The Double Cross" (2006) melodie z Finlandii i Szkocji. W albumie "Another Dawn" (2010) zespół uczynił ruch ku tradycji nagrywając przebój gatunku Grass Roots "Let's Live for Today" pozostając jednocześnie wiernym swoim zainteresowaniom w utworze "Jomfru", jednym z najstarszych w norweskiej kulturze, bo pochodzącym aż z 1288 roku.
       Sorbye nadal grywa okolicznościowo w Golden Bough, a także pojawia się z różnymi skrzypkami, tak jak duet Caliban, badający akustyczną stronę tradycyjnej muzyki celtyckiej i norweskiej. Od 2006 roku zespół został również gospodarzem własnego wydarzenia - Karfluki Fest. W 2010 impreza została zawieszona z uwagi na kryzys gospodarczy w Ameryce.

      Zespół Tempest świętował swoje trzydzieści lat nowym albumem „Thirty Little Turns” wydanym 23 lutego 2018 roku. Grupa kontynuuje swoją pracę z takim samym entuzjazmem, propagując stare i nowe celtyckie opowieści w swój niepowtarzalny sposób. „Thirty Little Turns” to bardzo solidna płyta znakomitego zespołu. Wydawnictwo na pewno spodoba się zarówno fanom celtyckiego rocka jak jego punkowej czy metalowej odmiany.
      Podczas przedłużającej się, pandemicznej przerwy od tras koncertowych i występów w 2020 roku Tempest był zajęty, wydając dwie limitowane edycje płyt: „Live on the Air”, Radio Sessions 1992-2018 oraz „Live From SoundTek Studios”, The Lockdown Sessions.
      Od roku 2018 zespół występuje w nowym składzie. Odchodzą gitarzyści Josh Fossgreen i Ab Menon a pojawiają się gitarzysta Kevin Florian oraz basista Mirco Melone. Kevin właśnie przeprowadził się z Chicago a wcześniej grał prograsywną muzykę rockową. Mirco Melone pochodzi z Bolonii w Włoszech a jego zróżnicowane doświadczenie opiera się na muzyce rockowej, jazzowej i etnicznej a także posiada stopień naukowy w muzyce klasycznej.
      Podczas pandemii nastąpiły zmiany w składzie grupy. Najpierw, w 2020 roku, pojawiła się Lee Corbie-Wells zastępując Kathy Buys. Lee pochodzi z San Francisco, z muzycznej rodziny, z którą wcześniej występowała na scenie. Jej zainteresowania to celtycka i skandynawska muzyka oraz język gaelicki. Następnie pojawił się, pochodzący z Bułgarii, Nikolay Georgiev, który zastąpił gitarzystę Kevina Floriana. Nikolay studiował nowoczesną gitarę rockową w Londynie, a w swoim kraju grał na gitarze klasycznej. Kolejna zmiana nastąpiła w 2021 roku, gdy pojawił się basista Hugh Caley za Mirco Melone. Hugh przyjechał z Michigan, wnosząc energię i prawdziwy entuzjazm w swojej wersji muzyki celtyckiej.


      Po dwuletniej przerwie w koncertowaniu, wymuszonej pandemią, grupa wydała jeden ze swoich najmocniejszych albumów z nowym materiałem od lat. Album „Going Home” ukazał się w marcu 2022, wydany przez, założoną przez zespół, wytwórnię muzyczną „Celtodelic”, a współproducentami są Robert Berry i lider zespołu Lief Sorbye. Nagrania miały miejsce w SoundTek Studios w Campbell w Kalifornii w listopadzie i grudniu 2021 roku. Nowy album można chyba najlepiej opisać jako Euro Celtic, ponieważ Tempest włącza do swojego repertuaru materiały ze Skandynawii i Wysp Brytyjskich.
      Płytę rozpoczyna utwór instrumentalny „Mrs. Preston’s Favourite”, gdzie wyraźnie słychać skrzypce Lee oraz gitary Nikolaya i Hugh a mandolina założyciela zespołu Liefa Sorbye zapewnia folkowe brzmienie. Następna jest, wydana wcześniej na singlu, piosenka „Jolly Roger” autorstwa Rogera McGuinna z historycznej grupy The Byrds. „Shepherd's Daughter” opiera się na tradycyjnej piosence i odzwierciedla brzmienie takich zespołów jak Hedgehog Pie czy Steeleye Span a „Dark Lover Song For A Vampire” przywołuje celtycką duszę Horslips. Norweskie korzenie Liefa Sorbye oddają hołd jego przeszłości dzięki „Hjemreise”, znanym również jako „Going Home”, i nawiązuje do skandynawskich zespołów folk rockowych z lat 70-tych. Wersja tradycyjnej piosenki „De Tva Systrarna” (znane również jako „Dwie siostry”) może śmiało konkurować z wersjami Pentangle i Clannad. Ostatnia na płycie jest piosenka „Pai Sine Honer” ( „Paul's Chickens”) z harmonijką i jazzowym przerywnikiem gitarowym.

Obecny skład:
Lief Sorbye - elektryczna mandolina, śpiew - jest wynalazcą dwu-gryfowej mandoliny, założyciel zespołu
Adolfo Lazo - perkusja, urodzony na Kubie
Lee Corbie-Wells - skrzypcee
Nikolay Georgiev - gitara
Hugh Caley - gitara basowa

Próbki nagrań można znaleźć na oficjalnej stronie zespołu.

Dyskografia:
   Bootleg (1991)
   Serrated Edge (1992)
   Sunken Treasures (1993)
   Surfing to Mecca (1994)
   Turn of the Wheel (1996)
   The Gravel Walk (1997)
   The 10th Anniversary Compilation (1998)
   Live at the Philadelphia Folk Festival (2000)
   Balance (2001)
   Shapeshifter (2003)
   15th Anniversary Collection Box Set (2004)
   The Double-Cross (2006)
   Lief's Birthday Bash (2007)
   Prime Cuts (2008)
   Another Dawn (2010)
   The 25th Anniversary Concert (2014)
   The Tracks We Leave (2015)
   Thirty Little Turns (2018)
   Live On The Air - The Radio Sessions 1992 - 2018 (2020)
   Live From Soundtek Studios - The Lockdown Sessions (2020)
   Going Home - (2022)

Kompilacje z udziałem Tempest:
   To Cry You A Song, A Collection Of Tull Tales (1996)
   Philadelphia Folk Festival, 40th Anniversary Box Set (2001)