JRM - Jig Reel Maniacs istnieje od 1990 roku i grają muzykę określaną mianem celtic fusion. Grupa łączy ludowe nuty krain celtyckich z nowoczesnymi aranżacjami nawiązującymi do różnych trendów. JRM inspiruje celtycka spuścizna muzyczna, a zespołowe interpretacje standardów celtyckich i kompozycje własne, stanowią mieszankę swobodnie przekraczającą granice stylów, łamiącą konwencje brzmieniowe i harmoniczne - to szeroko rozumiany nurt Word Music oparty na tradycyjnej melodyce celtyckiej z elementami muzyki jazz, rock, reggae, funk. Zespół słynie ze świetnych koncertów, które są podstawą ich działalności, popularyzując w ten sposób szkocką i irlandzką muzykę i kulturę. W większości grają utwory instrumentalne, zdarzają się też piosenki wykonywane po angielsku, lecz również po gaelicku.

      Nazwa The J.R.M. Band z 1990 roku, późniejsza JRM Band i JRM wzięła się od początkowych liter imion założycieli. Istnienie grupy zainicjowali w 1990 roku trzej muzycy: Rory Allardice (Szkot z Dundee, lektor British Council, Kierownik Studium Nauczania Języka Angielskiego przy UAM w Poznaniu), mandolina, whistle (flażolet), harmonijka ustna, śpiew, Michał Jankowski (Poznaniak, anglista, wykładowca w Instytucie Filologii Angielskiej UAM w Poznaniu), gitara akustyczna, Jacek Podbielski (Poznaniak, muzykolog, Kierownik Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu), gitara akustyczna, śpiew.

      W latach 1994-1996 zespół występował w składzie: Rory Allardice, Michał Jankowski, Mariusz Graczyk (akordeon), Magdalena Niedziejko (skrzypce), Mirik Arsenian (instrumenty perkusyjne), Mariusz Sprutta (gitara basowa, śpiew). Mariusz Sprutta to wykształcony muzycznie geomorfolog, taternik jaskiniowy, alpinista, polarnik oraz himalaista. W tym składzie zespół nagrywa kasetę „In the Pub” wydaną w 1996 roku. Samo nagranie zarejestrowane zostało w Studio Nagrań Giełda w Poznaniu w grudniu 1995 podczas koncertu na żywo transmitowanego przez Radio Merkury oraz częściowo w studio po koncercie. Kaseta zawiera wybór tradycyjnych tematów celtyckich, irlandzkich oraz szkockich utworów instrumentalnych i pieśni, pełnych życia, skocznych jigów i reeli oraz nostalgicznych ballad i lovesongów, zagranych w sposób zbliżony do tradycyjnego.

      W 1997 roku członkowie The J.R.M. Band rozjeżdżają się po świecie. Rory Allardice rusza do Zjednoczonych Emiratów Arabskich - gdzie zakłada zespół Next Flight Out i organizuje imprezy celtyckie. Mariusz Graczyk wyjeżdża do Hiszpani, a Mariusz Sprutta w Himalaje. Magda Niedziejko zakłada rodzinę, a Mirik Arsenian przeprowadza się do Gliwic. Michał Jankowski, ostatni z pierwotnego składu, dobiera sobie muzyków (Martin Parker - mandolina, harmonijka ustna, śpiew, Artur Gronowski - gitara basowa, Witold Wojtkowiak - perkusja, Tomasz Dolezich - skrzypce) i wystepuje na licznych imprezach w Poznaniu i w Polsce.

      W 2000 roku do zespołu wracają po zagranicznych podróżach: Mariusz Graczyk i Mariusz Sprutta, a miejsce skrzypka Tomka Dolezicha zajmuje Zbyszek Rybak, skrzypek jazzowy i koncertmistrz Teatru Muzycznego w Poznaniu. Nowością w muzyce grupy jest połączenie celtyckiej harmoni z dynamicznym akompaniamentem sekcji rytmicznej. Repertuar grupy stanowią ludowe melodie i pieśni celtyckie wykonywane często w niekonwencjonalny sposób. Zespół często wykorzystuje teksty poety szkockiego Roberta Burnsa. Z nową sekcją rytmiczną ich muzyka mieści się w konwencji jazzu, rocka czy fusion. W sierpniu 2000 Martin Parker wyjeżdża z Polski do Bahrainu, a na stanowisku wokalisty i frontmana zastępuje go Wojtek Jachowski, znany ze sceny szantowej i żywiołowych występów sesyjnych w O'Morgan's Pub w Poznaniu.

      Na Międzynarodowym Festiwalu Celtyckim CELT 2000 w Poznaniu The J.R.M. Band gra porywająco wspólny koncert ze szkocką grupą Búrach w Klubie Jazzowym Blue Note w Poznaniu. Po festiwalu zespół rozpoczyna współpracę z żeńskim zespołem tańca irlandzkiego Elphin z Gdańska, jednym z najlepszych zespołów tego typu porównywanym z irlandzkim Riverdance. Zespół The J.R.M Band współpracuje też z dudziarzami: Przemysławem Wawrzyniakiem i Pawłem Kobusem, harfistką - Luizą Harasim-Grzelką oraz tancerzami: Anną Niedźwiedź i Konradem Wiśniowskim.

      W 2003 roku następują kolejne zmiany w składzie. Wokalista i gitarzysta Wojtek Jachowski angażuje się w karierę zawodową i koncerty własnej grupy Liquid Lunch a skrzypek Zbyszek Rybak w solowy projekt funk-jazzowy The Sound Explorer. Wojtka zastępuje wokalistka Kasia Aszyk, a skrzypce przejmuje Tomek Urban. Dodatkowo do stałego składu dołącza współpracujący z grupą od kilku lat Przemysław Wawrzyniak (dudy szkockie, flażolety, flety, bodhran i instrumenty perkusyjne).

      W maju 2004 roku Przemysław Wawrzyniak, dudziarz, flecista i flażolecista, grający też na bodhranie i instrumentach perkusyjnych, wyjeżdża do Szwecji.

      Przemysław Wawrzyniak wraca do zespołu po roku przerwy. W maju 2005 roku zespół obchodzi swoje piętnastolecie. Z tej okazji JRM uczestniczy w sesji fotograficznej na Dziedzińcu Różanym Centrum Kultury Zamek w Poznaniu w tle murów zamkowych i Fontanny Lwów wzorowanej na słynnej XIII-wiecznej fontannie z Pałacu Alhambra w Grenadzie. JRM występuje także w Poznani w ramach jubileuszowego XXX Jarmarku Świętojańskiego. W finałowej części koncertu JRM występuje wraz z duetem tańca irlandzkiego Emerald Dance. We wrześniu 2005 roku Kasia Aszyk wyjeżdża na stypendium do Portugalii a grupa występuje w męskim składzie. Do zespołu dołączają akordeonista Wojtek Jurgiel (akordeon guzikowy i akordeon klawiszowy), który zajmuje miejsce Mariusza Graczyka i, na krótko, pianista Romuald Andrzejewski (instrumenty klawiszowe).

      W styczniu 2006 roku po półrocznej przerwie na studia w Portugalii, do zespołu powraca Kasia Aszyk. JRM występuje na przeróżnych imprezach w kraju, począwszy od XIV edycji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, poprzez Noc Burnsa, poety, pieśniarza Szkotów, celebrowaną co roku, 25 stycznia, w przypuszczalny dzień urodzin poety, obchodach Dnia Świętego Patryka i wielu innych.

      W styczniu 2007 Przemysław Wawrzyniak i Wojciech Jurgiel opuszczają zespół i ruszają w podróż swoich własnych projektów muzycznych. W przyszłości będą zastepowani przez muzyków współpracujących z JRM: Krzysztofem Ryszardem Brychem (flażolety, akordeon, saksofon), Jarosławem Buczkowskim (akordeon guzikowy) i Tomaszem Ujmą (dudy szkockie). W listopadzie 2007 zespół rozpoczyna próby w studio nagrań, przygotowując materiał do wydania płyty CD. Grupa pracuje nad repertuarem i aranżacjami. Do zespołu dołączają gościnnie Diarmuid Johnson (flety irlandzkie) i Krzysztof Łangowski (gitara elektryczna, realizacja dźwięku). Krzysztof jest także realizatorem nagrań.

      5 grudnia 2008 JRM zagrał w Irish Brogans Pub wspólnie z Rorym Allardicem, jednym z trzech muzyków, którzy założyli zespół JRM w 1990 roku. Rory przyleciał ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich i odwiedził Poznań. Wspólnie zagrali trzyczęściowy koncert z elementami jam session i spontanicznymi tańcami zespołu tańca irlandzkiego Celtica.

      W lutym 2009 roku grupa kończy nagrania zmierzające do wydania albumu CD. Album ma tytuł „Cosa gan bhróga” (Bez butów, boso). Album zawiera ostatecznie 12 ścieżek i jest mieszanką utworów tradycyjnych, kompozycji własnych zespołu i poezji gaelickiej. JRM rusza w trasę promującą nowy album. Zanim płyta CD ukaże się w sprzedaży, krążek jest dostępny na marcowych koncertach JRM.

      W styczniu 2010 roku Witold Wojtkowiak, perkusista, opuszcza grupę. Witolda Wojtkowiaka zastępuje nowy perkusista Bartek Krawczak. Zmiana personalna spowodowana jest kontuzją prawej dłoni i zaangażowaniem w karierę zawodową Witka Wojtkowiaka. Jesienią 2010 roku Diarmuid Johnson, poeta, nauczyciel języków celtyckich, który wystąpił z JRM ponad 100 razy, opuszcza grupę po trzech latach współpracy.