An Lár, to szwajcarska grupa, pochodząca z Berna, obecna na scenie folkowej od wielu lat. Ich repertuar to tradycyjne i współczesne melodie z Irlandii, Szkocji i Asturii oraz własne kompozycje. Stylistycznie zespół można sklasyfikowania jako szwajcarski folk celtycki. Zespół wyróżnia się skomplikowanymi aranżacjami, instrumentalną wirtuozerią oraz mocnym wokalem. Nazwa An Lár po gaelicku oznacza „centrum”.
Działalność grupy zaczęła się w 1992 roku we Fryburgu, jako działalność w casie wolnym od innych zajęć. Rok później do Karin Widmer, Seliny Cloetta i Jürga Frey'a dołączyła Stefanie Aeschlimann. Motywacja by zainwestować więcej czasu w granie muzyki narastała stopniowo. Od 1994 roku zespół był stale w trasie. W 1999 roku do grupy dołączył David Brühlmann, który grał w rockowym duecie a do muzyki irlandzkiej został zachęcony przez Karin Widmer.
W 1999 grupa wydała swój debiutancki album Snapshot, przy którym pomagali: Anna Houston (banjo, mandolina), Matthias Ackermann (skrzypce) oraz Dizl Gmünder (mandolina). Matthias Ackermann współpracował z grupą również przy następnym albumie.
W 2000 roku dołączył Matteo Hofer i An Lar przez kilka lat Występował w sześcioosobowym składzie.
Drugi album „Bümpliz Süd”, wydany w 2005 roku, powstał również w składzie szeciu muzyków.
Od 2006 roku, grupa zaczęła występować w czteroosobowym składzie, bez Seliny Cloetta i Karin Widmer.
W składzie: Jürg Frey, Stefanie Aeschlimann, David Brühlmann, Matteo Hofer grupa występowała aż do 2017 roku. W tym czasie na rynku pokazały sie dwie kolejne ich płyty, „Yarn” (2008) oraz „Shift” (2014). Na albumie „Yarn” ponad połowa utworów, to własne kompozycje. Tematyka albumu „Shift” obraca się wokół pożegnań i wyjazdów i właśnie z grupą się pożegnali, grający w An Lár wiele lat Stefanie Aeschlimann i Matteo Hofer. Przy produkcji płyty „Shift” w nagraniach pomagał Emre Aydin na kontrabasie.
Od 2017 Emre Aydin oraz skrzypek Larsen Genovese na stałe występują z zespołem.
W październiku 2019 roku ukazał się szósty album zespołu zatytułowany „Deception”, zawierający wydane wcześniej na singlach utwory “The Return of The Dead”, “Bells” and “Gäbelbachiana”. Jest to pierwsza płyta zrealizowana w wytwórni artysty o pseudonimie Elson Complex „speedchill”. Elson Complex jest muzykiem, autorem, gitarzystą klasycznym o hiszpańskich korzeniach.
Skład: David Brühlmann - śpiew, bodhrán, akordeon (od 1999 roku) Jürg Frey - flażolety, koncertina, gitara, banjo, śpiew Larsen Genovese - skrzypce (od 2017 roku) Emre Aydin - kontrabas (od 2017 roku) Wolfgang Zwiauer - gitara basowa (od 2019 roku)
W zespole grali: Stefanie Aeschlimann - skrzypce, śpiew (1993-2017) Matteo Hofer - gitara, mandola, flet, flażolety (2000-2017) Selina Cloetta - akordeon (do 2006 roku) Karin Widmer - gitara (do 2006 roku) Matthias Ackermann - fiddle
Bardic to duet grający irlandzką i szkocką muzykę tradycyjną, z biegiem czasu umieszczając na płytach coraz więcej swoich autorskich kompozycji. Bardic to dwójka muzyków, Stefan "Eddie" Arndt-Himmelsbach i Sarah-Jane Himmelsbach, dwa instrumenty muzyczne, gitara i skrzypce oraz ciężki, przytłumiony, chropowaty głos Eddiego. Ich płyt słucha się jakby to grał pełen zespół.
Duet zaczął grać ze sobą od 1997 roku, tworząc zespół pod nazwą TIR-AN-CHEOIL. Po dwóch latach i nagraniu swojego pierwszego CD "Greenish", Eddie i Sarah-Jane zdecydowali się zmienić nazwę na BARDIC. Z pełną świadomością podjęli się grania celtyckiej muzyki w sposób akustyczny, chcąc być bliżej publiczności. Wybitne umiejętności instrumentalne, siła wykonań, urok osobisty i niezwykła atmosfera podczas koncertów uczyniły Bardic bardzo popularnym, nie tylko w Niemczech ale również w Holandii i Irlandii.
Dyskografia: Greenish - 1998 The Roadsmell After The Rain - 1999 Sampler - Green Green Grass - 2001 Discover 2004 Close To The Audience (2 CD live and unplugged) - 2005 The High And The Low - 2011
Hò-rò, to pochodząca z Highlandów, energiczna grupa muzyki tradycyjnej, która szybko stała się znana na szkockiej scenie muzycznej. Grają tradycyjną szkocką muzykę oraz gaelickie, folkowe piosenki nadając im nowoczesny charakter. Hò-rò to wyrażenie używane jako ruch w graniu muzyki, brzmienie często słyszane w pieśniach gaelickich. Zespół ma siedzibę w Inverness a ich kariera zaczęła się od zwycięstwa w konkursie „One Step Further” na festiwalu Hebridean Celtic Festival w 2014 roku. Od tego czasu występowali na festiwalach w całej Szkocji i Europie.
Zespół powstał dość przypadkowo w marcu 2013, początkowo jako trio, kiedy to Sean Cousins pracował jako kelner w Inverness a jego szefowa potrzebowała zespołu na wieczorne przyjęcie. Wiedziała, że Sean jest muzykiem i poprosiła go o zebranie kilku osób. Nie mieli zamiaru tworzyć grupy, ale zainteresowanie było niesamowite, więc zaczęli aranżować kilka zestawów melodii i piosenek i tak stali się zespołem. Sean jest samoukiem muzycznym, gra na pianinie, bębnach i gitarze a początkowo dołączyli do niego akordeonista Calum MacPhail z Fort William oraz wokalistka Rachael Macdonald, z Inverness. Calum, który do Inverness przeprowadził się w 2007 roku, wystąpił już razem z Seanem wcześniej, na przyjęciu bożonarodzeniowym w 2012 roku. Rachael MacDonald wkrótce odeszła, aby skoncentrować się na studiach uniwersyteckich, a Hò-rò stał się zespołem czteroosobowym, do którego dołączył dudziarz Crisdean MacDonald z South Uist oraz wokalistka i skrzypaczka Lucy Doogan z Ballachulish, oboje studiujący na w publicznej uczelni Sabhal Mor Ostaig na wyspie Skye.
Ho-Ro Live at Celtic Connections 2014
W tym czteroosobowym składzie zespół wystąpił w styczniu 2014 roku na festiwalu Celtic Connections i został jednym z sześciu zwycięzców konkursu Danny Kyle Open Stage przeznaczonego dla młodych talentów. Danny Kyle był miłośnikiem i promotorem muzyki tradycyjnej działającym na rzez na rzecz jej odrodzenia w Szkocji. Od tego momentu rozpoczęła się kariera zespołu i zaczęli występować na różnych festiwalach w Szkocji i Europie. Na początku lata pojawili się na festiwalu muzyki i sztuki Belladrum Tartan Heart Festival w historycznej posiadłości w pobliżu Inverness. Następnie, w lipcu wystąpili na festiwalu Hebridean Celtic, odbywającym się w okolicach Stornoway na wyspie Lewis, gdzie zwyciężyli w konkursie „One Step Further” przeznaczonego dla artystów w wieku od 18 do 25 lat. Na HebCelt ich skład został zasilony przez piętnastoletniego perkusistę Rory’ego Grindlay’a z West Calder, który wyrobił sobie markę na YouTube po opublikowaniu coverów perkusji z różnych stylów muzycznych. Rory, rok później, dołączył do składu zespołu Skipinnish.
Na początku 2016 roku zespół zagrał swój pierwszy główny koncert w znanym klubie muzycznym The Ironworks w Inverness.
Pierwszy album grupy ukazał się w lato 2016 roku. Płyta została nagrana w studio nagraniowym Gran's House Studio w okolicach Glasgow, prowadzonym przez klawiszowca i kompozytora grupy Blazin' Fiddles, Angusa Lyona. Na albumie znalazły się różnorodne gaelickie i szkockie tradycyjne piosenki i melodie. W nagraniach, na skrzypcach, uczestniczył dodatkowo Alex MacKechnie z grupy Heron Valley.
Od 2017 roku grupa zaczęła występować w sześcioosobowym składzie wraz z klawiszowcem Keithem Morrisonem oraz and Davidem Calumem Macmillanem, perkusistą z wyspy Lewis. Keith, to znany muzyk sesyjny z Hebrydów Zewnętrznych występujący z wieloma zespołami grającymi muzykę celtycką, by wymienić: Face the West, The Tumbling Souls, Heron Valley. Keith grał w zespole tylko gościnnie, lecz DC Macmillan pozostał na stałe.
Rok 2017 grupa zakończyła zwycięstwem w plebiscycie MG Alba Scots Trad Music Awards w kategorii „Up and Coming Artist of the Year”.
Dwa lata po wydaniu pierwszego albumu skład grupy ustala się jako sześcioosobowy. Stałym członkiem staje się Paul Martin, klawiszowiec i gitarzysta z wyspy Lewis. W tym składzie Hò-rò wydaje swój drugi krążek „HEX”. Każdy z sześciu członków wnosi do występu na żywo własne muzyczne tło i styl, co znalazło odzwierciedlenie w albumie. Grafika okładki i tytuł przedstawiającym motyw sześciokąta ilustruje właśnie te sześć różnych podejść muzycznych, jakie zastosowali podczas tworzenia albumu. Materiał na płycie, to własna interpretacja tradycyjnej muzyki, zawierająca utwory instrumentalne i piosenki. Wśród piosenek śpiewanych przez Lucy znajdują się „Walk The Road” autorstwa Kate Rusby oraz „Raven’s Wing” napisany przez Damiena O’Kane’a, męża Kate Rusby. Wyjątkowe miejsce w zestawie ma „Muinntir mo Ghráidh” , melodia, którą wokalistka Lucy znalazła na strychu swojej babci. Piosenka została napisana przez jednego z przodków Lucy, Alasdaira Rankina i została zapomniana do czasu jej odkrycia. Cały album kończy zestaw „Elliot Finn Macdonald”, który pozwala każdemu się zaprezentować.
Na początku 2019 roku nastąpiła zmiana w składzie. Lucy Doogan opuściła zespół, aby podążać za swoim osobistym marzeniem i podróżować. Skrzypce od niej przejęła Hannah Macrae z Fort William, finalistka konkursu BBC Radio Scotland Young Traditional Musician of the Year w 2016 roku. Hannah zaczęła grać na pianinie w wieku pięciu lat a następnie wybrała skrzypce, na których zaczęła się uczyć w szkole podstawowej. Hannah udziela się w popularyzowaniu muzyki tradycyjnej.
Przed wydaniem nowej płyty zespół opuścił dudziarz Crisdean MacDonald, uczestnicząc jeszcze w nagraniach. Crisdean grał poza grupą w różnych składach, by w końcu stworzyć The Crisdean MacDonald Trio, w którego składzie znaleźli się oprócz niego skrzypaczka i żona Louisa Barron MacDonald oraz gitarzysta Seoras Chald.
W kwietniu 2022 roku ukazał się nowy album grupy Hò-rò „New Moon”. Album powstał w powiększonym siedmioosobowym składzie. Nowym muzykiem jest Alastair MacLean, grający na dudach i flażoletach. Ally to doświadczony muzyk, związany również z grupą Ceòl an Aire. W nagraniach można usłyszeć perkusistę Matta Arnota. Materiał został nagrany i zmiksowany w Glo Worm Studios w Glasgow we współpracy z Rossem Saundersem z grupy Mànran oraz nominowanym do nagrody Grammy Robinem Schmidtem. „New Moon” jest pod silnym wpływem krajobrazu i kultury szkockich Highlandów i wysp. Nastrojowa okładka albumu wykorzystuje obraz artystki z Inverness, Dot Walker, przedstawiający widok na wyspę Eigg ze srebrnych piasków Arisaig. Album zawiera piosenki i melodie z całego świata, w tym tradycyjne utwory gaelickie i samodzielnie skomponowane utwory. Płytę poprzedził singiel, „Isle Of Eigg” z piękną i pogodną balladą, ożywioną niesamowitym wokalem Caluma MacPhaila i Hannah Macrae. Autorem tej piosenki jest Robin Laing, znany również jako Whisky Bard, piosenkarz i z Edynburga. Utwory „Follow The Heron” i „Oran An Amadain Bhoidhich” również prezentują delikatne wokale i uspokajające melodie. „Little Bird” to łagodny i rzewny utwór instrumentalny z dodawanymi kolejno instrumentami oraz efektami elektronicznymi. Kolejna piosenka, to standard „The Long Black Veil”, przypominająca o wspólnej irlandzko-amerykańskiej tradycji . Piosenka zagrana jest dość prosto z wokalem Caluma MacPhaila a szkockie motywy pojawiają się między zwrotkami. Zestaw kończą, początkowo powolny z główną rolą skrzypiec i akordeonu, utwór instrumentalny „Dark Sky, New Moon” oraz, wspomniany wcześniej, „Oran An Amadain Bhoidhich”, gaelicka piosenka wykonana przez Hannah Macrae. Zespół wyruszył w trasę koncertową po całej Szkocji w kwietniu i czerwcu, występując w Inverness, Aberdeen, Glasgow, Edynburgu i Fort William.
Skład zespołu: Alastair MacLean (dudy, gwizdki), Calum MacPhail (akordeon, śpiew), Hannah Macrae (skrzypce, śpiew), Sean Cousins (gitara, instr. perkusyjne), Paul Martin (klawisze, gitara elektryczna), Calum MacQuarrie (gitara basowa), DC Macmillan (perkusja)
Grali z zespołem: Rachael Macdonald (śpiew) Lucy Doogan (śpiew, skrzypce) Crisdean MacDonald (dudy, gwizdki, bodhran) Keith Morrison (klawisze)
Dyskogrfia: Hò-rò ( 2016) HEX (2018) New Moon (2022)